Од многуте алтернативни начини на кои универзумот може да заврши, ништо не е толку страшно како „лажно распаѓање во вакуум“. Ова сценарио се заснова на идејата дека основното поле во универзумот, Хигсовото поле, не се наоѓа во најниската можна состојба. Под тој „лажен“ стабилен регион, нашиот универзум пораснал. Полето може спонтано да скокне кон постабилна вредност, создавајќи празен простор т.н. меур, што ја брише целата реалност.

Колкумина од вас би сакале да можат да комуницираат со саканата личност која починала? Веројатно добар дел од вас што го читате ова. Технологијата нуди начин за остварување на ваков сон, но многумина се предомислуваат. Според учесниците во едно истражување спроведено во Соединетите Американски Држави чии резултати се објавени неодамна во Asian Journal of Law and Economics, всушност, многу работи не се како што треба со таканареченото „дигитално воскреснување“ (или „дигитално клонирање“), особено ако тоа е направено без согласност на директно инволвираниот, т.е. починатиот. Пред да навлеземе во резултатите од истражувањето, да објасниме за што точно се работи.

Повеќето животни го гледаат светот поинаку од нас, луѓето. Некои од нив низ призмата на потесен а некои низ поширок опсег на бои. Научниците сега создадоа камера што во реално време ги реплицира боите онака како што ги гледаат различни животни. Системот користи две камери и софтвер кој може да произведе видеа во кои една иста сцена се прикажува како таа изгледа набљудувана од различни видови.

Со анализа на теракотни тули направени во Месопотамија помеѓу третиот и првиот милениум пред новата ера, истражувачите прецизно ја следеле еволуцијата на локалното магнетно поле на Земјата во овој период.