Бев трето или четврто одделение кога некако по грешка, несоодветен за мојата возраст а воден од љубопитство, сакав и го изгледав The Omega Man (Последниот човек), снимен во сега веќе далечната 1971. Овој дистописки филм за градовите кои се целосно опустошени од некаква страшна епидемија од која најголемиот дел од луѓето умираат во тешка агонија а дел од нив се трансфомираат во еден вид лесно манипулативни зомбифицирани луѓе, во тоа време го доживеав како класичен хорор филм со зомбија. Згора на сѐ главниот јунак се жртвува и умира за доброто на човештвото, што секако во очите на еден десетгодишник не е очекуваниот среќен крај, па ми остави еден вид повеќедневна траума во тоа време.
