Почитуван ЕМИТЕР,
Имам проблеми со бекапите на документите од мојот компјутер. Бекап правам еднаш месечно. Документите тежат околу 300 GB и контрапродуктивно е копија да се прави примитивно со тоа што ќе се сними целата датотека одново, а старата копија на датотеката ќе се избрише. Системот на фолдери и потфолдери ми е исклучително сложен и често имам потреба од преименување на некои стари фолдери и бришење на некои датотеки, како и креирање и сместување на нови датотеки.
Условот е бекапот да е верна копија на целата организација и содржина на моите документи во моментот кога е тој направен. Идејата е ако ми се расипе работниот диск, да ги имам сите документи со нивната организација во надворешниот хард диск (како верна копија) како и на компјутерот за по потреба само да ги наснимам на новиот хард диск од компјутерот кога ќе го сменам расипаниот хард со нов и да продолжам да работам.
Би ве замолил за совет како да го решам овој проблем. Дали постојат некои програми за бекап кои функционираат така што прават преснимувања и бришења само на промените во папката со документи или подобро е да одам со паралелен (втор) внатрешан хард диск, кој во реално време ги ажурира сите промени во “оригиналниот” хард диск и така јас фактички во реално време имам копија на сите мои документи.
Ви благодарам за одговорот,
Томе Скендеровски,
Изборот на вистинско решение за бекап на податоците знае да биде вистински “ноќен кошмар” особено ако се работи за масовни бекапи со мноштво податоци, организирани во папки и со соодветна структура. Да, се сложуваме со констатацијата дека обичното, “пешачко” архивирање на 300+ GB податоци е непрактично и бавно, а постои и можност тие несакано да се избришат, да се удвојат и слично.
RAID, Replication и/или Mirroring технологиите, кои главно овозможуваат чување на една копија од податоците можат да бидат едно од можните решенија. На пример, RAID 1 (Mirroring) овозможува правење верна копија на работниот диск во реално време. Во случај на негово откажување, системот продолжува да работи од вториот диск, на којшто дотогаш се правени копии. Но, во случај на каква било корупција на податоците или “вирусна инфекција” која нема да се открие веднаш, тие коруптирани/заразени документи ќе се наснимаат и на другиот диск. Со тоа, проблемот се удвојува, грубо речено, а и се зголемува брзината на заразување на целиот систем со вирус.
Значи, и RAID опцијата, иако ефикасна, сепак не е најполезно решение.
Како најпрактично решение во овој случај се наметнува правењето бекап во реално време, или т.н. Continuous Data Protection (CDP). Ова решение се разликува од RAID1 по тоа што во случај на корупција на актуелните податоци, дава опција да се повратат претходните, веќе снимени и некоруптирани.
Постојат програми за оваа намена – на пример EASEUS TO DO BACKUP, ACRONIS BACKUP, LIVE FILE BACKUP. Овозможуваат правење бекап во реално време на системски фајлови, цели партиции/дискови, како и на поединечни датотеки. Потребно е малку трпение за да се нагодат, но потоа функционираат беспрекорно. Бекапот може да се врши на интерен или на екстерен диск, мрежно, на друг компјутер, во CLOUD опкружување, а поддржани се и виртуелни машини.
Не се бесплатни, но овозможуваат бесплатен тест-период и не се скапи.
Не успеавме да пронајдеме бесплатно решение, но не значи и дека не го има.
И конечно – каде да се чуваат копиите?
Екстерен или интерен диск, мрежно, на друг компјутер – сето тоа е подложно на хаварии, што би значело губење на податоците. Да, има специјализирани сервиси за враќање на податоците од оштетени дискови, но целосниот успех не е загарантиран, а и самата операција е мошне скапа. За загубеното време и да не говориме. Дури и да се одлучиш за ваква опција, тогаш екстерен SSD диск е најдобрата опција – можеш да ги носиш со себе податоците насекаде, а и SSD дискот нема механички делови, така што е поотпорен на хаварии. Секако, треба да е заштитен од статички електрицитет.
CLOUD опкружувањето е можеби најсигурна верзија, но сепак – податоците се на нет...
Се надевам дека барем малку помогнавме во разрешувањето на дилемата.
Зоран Ивановски
Почитувани колеги,
Изминатиов период ги прелистував старите броеви на Емитер (од јануари 2002 година до октомври 2010 година). Би сакал да ви поставам прашање за кое ми треба ваша помош:
За кои дистрибуции на Линукс оперативниот систем постојат сервиси преку кои може да се добие едно бесплатно бутабилно CD/DVD на мојата домашна адреса? Ве молам, ако сте во можност, наведете ми ги точните интернет-страници на кои треба да ги оставам моите податоци.
Како алтернативно решение, од кои интернет-страници можат да се преземаат ISO слики од горенаведените бутабилни CD-а / DVD-а? Во тој случај, јас самиот би снимил бутабилно CD / DVD.
Јас лично повеќе ја претпочитам првата варијанта, дури и ако треба да чекам за инсталација на Линукс оперативен систем со недели. Во секој случај, втората варијанта исто така не е скапа.
Дали некоја од фирмите што склопуваат и продаваат персонални компјутери, дистрибуираат и бесплатни бутабилни CD-а / DVD-а? Во тоа би била вклучена и нашата организација Слободен Софтвер.
Однапред ви благодарам за издвоеното време за одговор на ова писмо.
Со почит,
Филип Георгијев, дипл. ел. инг.
Со просто внесување на "linux.iso file" (без наводници) во GOOGLE пребарувач, ќе добиете куп линкови, за различни Linux дистрибуции. Зависно од која дистрибуција ја сакате (Kali, Ubuntu, Lite, Mint, Red Hat, SuSe, Fedora), изберете го тој ISO фајл.
Еве еден конкретен линк:
https://www.linuxlookup.com/linux_iso
Белки ова ќе помогне,
Поздрав,
Зоран Ивановски
Никој веќе не користи дистрибуција на софтвер преку CD/DVD. Пластиката не е био-разградлива :). Затоа, дури и самите производители на бренд компјутери, во своите стандардни конфигурации не поставуваат CD/DVD погон, доколку тоа специфично не им е назначено. Слично е и со склопуваните конфигурации, кои с# поретко се добиваат со CD/DVD, ако не побара купувачот. Заради ова не гледам потреба за бутабилно CD/DVD, туку треба да симнете ISO-фајл и да направите бутабилно USB.
Најдобри дистрибуции за десктоп-компјутери се Ubuntu и Fedora, а ISO-инсталации, може да се најдат на нивните официјални сајтови:
https://getfedora.org/en/workstation/download/
На нив има и инструкции, како да се направи бутабилно USB (и CD/DVD, доколку мора) или да се употреби најчесто користената алатка за креирање бутабилни USB драјвови, Rufus: https://rufus.ie/en/
Александар Бабаков
Почитуван Емитер,
Во врска со вашиот текст “Докази за ротација на Земјата” (http://emiter.com.mk/vesti/17851), доказот под број 3, кој за вас е најглавен и најубедлив доказ, има своја аномалија (https://en.wikipedia.org/wiki/Allais_effect). Ако сме искрени и размислуваме логички, заклучок е дека Фукоовото нишало не ја регистрира Земјината ротација, туку сосема друг тип на “движење”. А кој тип на движење, во тоа не сакам да навлегувам во дискусија сo вас, а и со кој било друг. Зошто?... Бидејќи не сте подготвени... не е прашање на аргументи, туку на вградени убедувања со кои сте програмирани со децении.
Ова ви го пишувам со добра намера, оставете ја астрономијата (астрофизиката и, особено, астрохемијата)... тоа не се научни дисциплини, туку PR на Јесуитите, со кој сакаат да го подобрат својот хелиоцентричен модел во кој нè “убедуваат” веќе 500 години... дури и самите имате забележано дека хипотезите се менуваат за многу брзо, и секоја промена е нов “доказ”... Пример, вашите текстови во Емитер 2/2012 и 6/2012 :)))
- 2/2012 Месечината е дел од Земјата
- 6/2012 Потеклото на Месечината, сепак, непознато?
Пишувајте за достигнувањата во медицината, електрониката и електриката (вашите најаки страни), особено за IoT и за embedded технологии, бидете единствени кои ќе пишуваат текстови за натпреварувачка информатика, Томе Скендеровски нека ги сподели неговите DIY упатства за возилата... во пишаното списание бевте добри на многу полиња!
Но, доколку сакате посетеност на facebook страницата, тогаш провоцирајте ги заслепените рамноземјани и имајте по 200 коментари по објава. Изборот е ваш!
П.С. Моделот на рамноземјаните има дупки и гооолеми недостатоци, но не толку големи како конвексно-хелиоцентричниот модел што го пропагира модерната “наука”.
Поздрав.
Горан Лазаревски
Почитуван г. Лазаревски,
Мило ни е што сте задоволни од содржините во ЕМИТЕР од областите на медицината, информатиката, електрониката, електротехниката и автомобилската техника. Според тоа, мисијата на ЕМИТЕР за популаризација на науката и техниката е успешна, барем што се однесува за Вас за тие 5 области. Но, длабоко сме разочарани што астрономијата и астрохемијата не ги сметате за научни дисциплини. Или ние сме потфрлиле во нашите напори на полето на приближувањето на науката астрономија кон пошироката публика, или потфрлил целокупниот образовен систем во Македонија, или проблемот е кај Вас самиот. Четврто нема.
Докази за ротацијата на Земјата околу себе се многубројни – но не постои ниту еден против! Ако знаете за некој доказ против, Ве молиме да го презентирате!
Нишалото на Фуко е само еден од доказите за ротацијата на Земјата околу себе. Го избравме за прикажување затоа што тоа е многу едноставен експеримент и секој заинтересиран може сам да го направи и да се увери во резултатите. “Аномалијата” на Allais не е потврдена од науката, бидејќи повеќето истражувачи никако не можеле да ги добијат тие резултати. А сè додека сите истражувачи не ги добијат истите резултати – тоа не е научен факт. Освен тоа, постојат неколку сериозни испитувања кои заклучиле дека аномалијата на Allais воопшто не постои, бидејќи наводните позитивни резултати успешно ги објасниле со сосема прозаични причини.
Вчудовидени сме што не го прифаќате хелиоцентричниот планетарен систем!? И тоа денес, во дваесет и првиот век?! Па зарем живеете во темниот, мрачен среден век?! Дури и го прогласувате хелиоцентричниот систем за језуитски ПР!? Ако не сте знаеле, Језуитите (Езуити, Исусовци, Друштвото Исусово) се формирани во 1534 година, од страна на Ињиго (Игнасио) Лопез де Лојола. А хелиоцентричниот систем се појавил 1800 години пред нив – уште во третиот век пред нашата ера, античкиот филозоф Аристарх од Самос (310 -230 година пр.н.е.) го објаснил хелиоцентричниот систем! Никола Коперник го опишал својот хелиоцентричен систем првпат во 1512 година (пред воопшто да има абер од некакви Језуити!), во своето дело Commentariolus. Неговото главно дело за хелиоцентризмот, De Revolutionibus Orbium Coelestium го напишал во 1532 година (две години пред да се формираат Језуитите!), но не сакал да го објави во текот на својот живот, плашејќи се (со право!) од религиски заслепените и интелектуално хендикепираните моќници.
Имате забелешка дека во астрономијата, хипотезите се менуваат многу брзо. Не гледам зошто тоа би претставувало некаков проблем? Препоставувам дека не ја разбирате суштината на хипотезата во научниот метод, како и разликата меѓу поимите хипотеза, теорија и закон. Прочитајте го нашиот текст “Дали теоријата е докажана”? од ЕМИТЕР 4-6/2017 и многу од Вашите недоумици ќе Ви се разјаснат. https://emiter.com.mk/napis/17578
Да се вратиме на Вашата изјава: “Фукоовото движење не ја регистрира Земјината ротација, туку сосема друг тип на движење. А кој тип на движење, во тоа не сакам да навлегувам во дискусија со вас, а и со кој било друг. Зошто? ... Бидејќи не сте подготвени... Не е прашање на аргументи, туку на вградени убедувања со кои сте програмирани со децении.”
Прилично нарцисоидно е да си мислите дека Вие сте единствениот човек во Македонија без вградени (или стекнати) погрешни предубедувања. Ви препорачувам да прочитате што е тоа “Dunning-Kruger” ефект и како тој влијае врз луѓето – многу работи ќе Ви станат појасни.
Ако мислите дека имате несоборливи докази против хелиоцентричниот систем (а афирмативни за некој друг систем), Ве предизвикувам на “двобој” во рубриката “На граница на науката” – напишете што имате, а јас ветувам ќе бидам достоен и подготвен опонент. Повелете!
Патем, со нашите статии не мислиме никого да провоцираме (во негативна смисла) туку само да информираме, едуцираме и да поттикнуваме на практично занимавање со науката и со техниката. Накратко, да ја шириме научно-техничката култура во Македонија. Тоа што некои (приврзаниците на Рамна Земја, на пример) се нашле засегнати од нашите статии и со сите сили се трудат да нè убедуваат во нивните псевдотеории – е нивен проблем. Секој човек, и покрај тежината на научните аргументи, наместо знаењето може да си го избере верувањето. Но, тогаш треба да биде свесен дека со тоа си создава извор на вечни фрустрации, секогаш кога неговите верувања ќе се соочат со реалниот свет.
Владимир Филевски
Здраво
Поздрав од Гевгелија, за почеток, и молба за мала информација.
Пред многу години, имав еден примерок од вашето списание во коешто имаше статија за некои звучници од британско производство, или така ми е останато во сеќавање, КИНГ или слично. “High-End” звучници со многу добри карактеристики. Во сеќавање ми се 250W, висока осетливост и многу тешки, британско производство и, се разбира, убава цена.
Па, би бил многу благодарен ако некако добијам информација за тие звучници.
Срдечен поздрав,
Ице Просев
Најверојатно станува збор за звучниците Kingdom Royal, од британската фирма Tannoy - осетливост 92 dB/2.83V/1m, максимална континуирана моќност 300 W, тежина 120 kg, со 18-инчен (46 cm) нискотонец, 12-инчен (30 cm) коаксијален звучник и 25 mm supertweeter. Новата верзија е со ознака Kingdom Royal Mk II и има 15-инчен (38 cm) нискотонец наместо стариот 18-инчен, но и повисока осетливост – 96 dB/2.83V/1m. Цената за еден пар е околу 50 000 евра.
Не сум ги слушал овие звучници (иако во Скопје има еден пар), но сум имал можност да слушам звучници со цена далеку над 100000 евра. Морам да Ве разочарам, ниту еден од нив не може потполно да го долови звукот на музика во живо (иако биле блиску до тоа). Ваквите (пре)скапи звучници, пред сè, се објекти на социјален статус. Сметам дека за помалку од 20000 евра може да се добие слично ниво на квалитет на звукот, на пример со студискиот монитор JBL M2 (15-инчен нискотонец, двоен средно/високотонски драјвер во специјална хорна, осетливост 92 dB/2.83V/1m, максимална континуирана моќност 500 W, тежина 59 kg). Ако Ве интересира набавка на JBL M2 или на некој друг JBL студиски монитор по многу прифатлива цена, јавете се на contact@audioexpert.com.mk.
Владимир Филевски
Pages
Пишувајте ни, прашувајте, коментирајте, предлагајте...
Ако имате некоја критика, пофалба или предлог за списанието, ако имате прашање или коментар во врска со некој напис објавен во ЕМИТЕР, ако имате прашање од која било област од науката и техниката или, ако имате проблеми со изработка и поправката на вашите уреди и системи – слободно обратете ни се.
Потрудете се вашите писма да бидат кратки и прецизни, но внимавајте да ги содржат сите неопходни информации во врска со темата. Ќе се потрудиме нашиот одговор да го добиете што побрзо (преку e-mail), а најинтересните писма, заедно со нашиот одговор ќе бидат објавени во списанието и на нашиот Веб портал (https://emiter.com.mk/pisma). Во секој број едно писмо ќе биде прогласено за “Писмо на бројот“ и неговиот автор ќе биде награден со полугодишна претплата на ЕМИТЕР.
Напоменуваме дека сите писма што ќе пристигнат на адреса на редакцијата сметаме дека се испратени со цел да бидат објавени. Редакцијата го задржува правото да ги обработи писмата што ќе бидат објавени, во насока на лектура, појаснување и кратење. На крајот, мора да напоменеме дека, и покрај нашата желба, сепак, не сме во можност да одговориме на сите писма и прашања.