Почитуван ЕМИТЕР,
Имам проблеми со бекапите на документите од мојот компјутер. Бекап правам еднаш месечно. Документите тежат околу 300 GB и контрапродуктивно е копија да се прави примитивно со тоа што ќе се сними целата датотека одново, а старата копија на датотеката ќе се избрише. Системот на фолдери и потфолдери ми е исклучително сложен и често имам потреба од преименување на некои стари фолдери и бришење на некои датотеки, како и креирање и сместување на нови датотеки.
Условот е бекапот да е верна копија на целата организација и содржина на моите документи во моментот кога е тој направен. Идејата е ако ми се расипе работниот диск, да ги имам сите документи со нивната организација во надворешниот хард диск (како верна копија) како и на компјутерот за по потреба само да ги наснимам на новиот хард диск од компјутерот кога ќе го сменам расипаниот хард со нов и да продолжам да работам.
Би ве замолил за совет како да го решам овој проблем. Дали постојат некои програми за бекап кои функционираат така што прават преснимувања и бришења само на промените во папката со документи или подобро е да одам со паралелен (втор) внатрешан хард диск, кој во реално време ги ажурира сите промени во “оригиналниот” хард диск и така јас фактички во реално време имам копија на сите мои документи.
Ви благодарам за одговорот,
Томе Скендеровски,
Изборот на вистинско решение за бекап на податоците знае да биде вистински “ноќен кошмар” особено ако се работи за масовни бекапи со мноштво податоци, организирани во папки и со соодветна структура. Да, се сложуваме со констатацијата дека обичното, “пешачко” архивирање на 300+ GB податоци е непрактично и бавно, а постои и можност тие несакано да се избришат, да се удвојат и слично.
RAID, Replication и/или Mirroring технологиите, кои главно овозможуваат чување на една копија од податоците можат да бидат едно од можните решенија. На пример, RAID 1 (Mirroring) овозможува правење верна копија на работниот диск во реално време. Во случај на негово откажување, системот продолжува да работи од вториот диск, на којшто дотогаш се правени копии. Но, во случај на каква било корупција на податоците или “вирусна инфекција” која нема да се открие веднаш, тие коруптирани/заразени документи ќе се наснимаат и на другиот диск. Со тоа, проблемот се удвојува, грубо речено, а и се зголемува брзината на заразување на целиот систем со вирус.
Значи, и RAID опцијата, иако ефикасна, сепак не е најполезно решение.
Како најпрактично решение во овој случај се наметнува правењето бекап во реално време, или т.н. Continuous Data Protection (CDP). Ова решение се разликува од RAID1 по тоа што во случај на корупција на актуелните податоци, дава опција да се повратат претходните, веќе снимени и некоруптирани.
Постојат програми за оваа намена – на пример EASEUS TO DO BACKUP, ACRONIS BACKUP, LIVE FILE BACKUP. Овозможуваат правење бекап во реално време на системски фајлови, цели партиции/дискови, како и на поединечни датотеки. Потребно е малку трпение за да се нагодат, но потоа функционираат беспрекорно. Бекапот може да се врши на интерен или на екстерен диск, мрежно, на друг компјутер, во CLOUD опкружување, а поддржани се и виртуелни машини.
Не се бесплатни, но овозможуваат бесплатен тест-период и не се скапи.
Не успеавме да пронајдеме бесплатно решение, но не значи и дека не го има.
И конечно – каде да се чуваат копиите?
Екстерен или интерен диск, мрежно, на друг компјутер – сето тоа е подложно на хаварии, што би значело губење на податоците. Да, има специјализирани сервиси за враќање на податоците од оштетени дискови, но целосниот успех не е загарантиран, а и самата операција е мошне скапа. За загубеното време и да не говориме. Дури и да се одлучиш за ваква опција, тогаш екстерен SSD диск е најдобрата опција – можеш да ги носиш со себе податоците насекаде, а и SSD дискот нема механички делови, така што е поотпорен на хаварии. Секако, треба да е заштитен од статички електрицитет.
CLOUD опкружувањето е можеби најсигурна верзија, но сепак – податоците се на нет...
Се надевам дека барем малку помогнавме во разрешувањето на дилемата.
Зоран Ивановски
Почитувани колеги,
Изминатиов период ги прелистував старите броеви на Емитер (од јануари 2002 година до октомври 2010 година). Би сакал да ви поставам прашање за кое ми треба ваша помош:
За кои дистрибуции на Линукс оперативниот систем постојат сервиси преку кои може да се добие едно бесплатно бутабилно CD/DVD на мојата домашна адреса? Ве молам, ако сте во можност, наведете ми ги точните интернет-страници на кои треба да ги оставам моите податоци.
Како алтернативно решение, од кои интернет-страници можат да се преземаат ISO слики од горенаведените бутабилни CD-а / DVD-а? Во тој случај, јас самиот би снимил бутабилно CD / DVD.
Јас лично повеќе ја претпочитам првата варијанта, дури и ако треба да чекам за инсталација на Линукс оперативен систем со недели. Во секој случај, втората варијанта исто така не е скапа.
Дали некоја од фирмите што склопуваат и продаваат персонални компјутери, дистрибуираат и бесплатни бутабилни CD-а / DVD-а? Во тоа би била вклучена и нашата организација Слободен Софтвер.
Однапред ви благодарам за издвоеното време за одговор на ова писмо.
Со почит,
Филип Георгијев, дипл. ел. инг.
Со просто внесување на "linux.iso file" (без наводници) во GOOGLE пребарувач, ќе добиете куп линкови, за различни Linux дистрибуции. Зависно од која дистрибуција ја сакате (Kali, Ubuntu, Lite, Mint, Red Hat, SuSe, Fedora), изберете го тој ISO фајл.
Еве еден конкретен линк:
https://www.linuxlookup.com/linux_iso
Белки ова ќе помогне,
Поздрав,
Зоран Ивановски
Никој веќе не користи дистрибуција на софтвер преку CD/DVD. Пластиката не е био-разградлива :). Затоа, дури и самите производители на бренд компјутери, во своите стандардни конфигурации не поставуваат CD/DVD погон, доколку тоа специфично не им е назначено. Слично е и со склопуваните конфигурации, кои с# поретко се добиваат со CD/DVD, ако не побара купувачот. Заради ова не гледам потреба за бутабилно CD/DVD, туку треба да симнете ISO-фајл и да направите бутабилно USB.
Најдобри дистрибуции за десктоп-компјутери се Ubuntu и Fedora, а ISO-инсталации, може да се најдат на нивните официјални сајтови:
https://getfedora.org/en/workstation/download/
На нив има и инструкции, како да се направи бутабилно USB (и CD/DVD, доколку мора) или да се употреби најчесто користената алатка за креирање бутабилни USB драјвови, Rufus: https://rufus.ie/en/
Александар Бабаков
Почитуван Емитер,
Во врска со вашиот текст “Докази за ротација на Земјата” (http://emiter.com.mk/vesti/17851), доказот под број 3, кој за вас е најглавен и најубедлив доказ, има своја аномалија (https://en.wikipedia.org/wiki/Allais_effect). Ако сме искрени и размислуваме логички, заклучок е дека Фукоовото нишало не ја регистрира Земјината ротација, туку сосема друг тип на “движење”. А кој тип на движење, во тоа не сакам да навлегувам во дискусија сo вас, а и со кој било друг. Зошто?... Бидејќи не сте подготвени... не е прашање на аргументи, туку на вградени убедувања со кои сте програмирани со децении.
Ова ви го пишувам со добра намера, оставете ја астрономијата (астрофизиката и, особено, астрохемијата)... тоа не се научни дисциплини, туку PR на Јесуитите, со кој сакаат да го подобрат својот хелиоцентричен модел во кој нè “убедуваат” веќе 500 години... дури и самите имате забележано дека хипотезите се менуваат за многу брзо, и секоја промена е нов “доказ”... Пример, вашите текстови во Емитер 2/2012 и 6/2012 :)))
- 2/2012 Месечината е дел од Земјата
- 6/2012 Потеклото на Месечината, сепак, непознато?
Пишувајте за достигнувањата во медицината, електрониката и електриката (вашите најаки страни), особено за IoT и за embedded технологии, бидете единствени кои ќе пишуваат текстови за натпреварувачка информатика, Томе Скендеровски нека ги сподели неговите DIY упатства за возилата... во пишаното списание бевте добри на многу полиња!
Но, доколку сакате посетеност на facebook страницата, тогаш провоцирајте ги заслепените рамноземјани и имајте по 200 коментари по објава. Изборот е ваш!
П.С. Моделот на рамноземјаните има дупки и гооолеми недостатоци, но не толку големи како конвексно-хелиоцентричниот модел што го пропагира модерната “наука”.
Поздрав.
Горан Лазаревски
Почитуван г. Лазаревски,
Мило ни е што сте задоволни од содржините во ЕМИТЕР од областите на медицината, информатиката, електрониката, електротехниката и автомобилската техника. Според тоа, мисијата на ЕМИТЕР за популаризација на науката и техниката е успешна, барем што се однесува за Вас за тие 5 области. Но, длабоко сме разочарани што астрономијата и астрохемијата не ги сметате за научни дисциплини. Или ние сме потфрлиле во нашите напори на полето на приближувањето на науката астрономија кон пошироката публика, или потфрлил целокупниот образовен систем во Македонија, или проблемот е кај Вас самиот. Четврто нема.
Докази за ротацијата на Земјата околу себе се многубројни – но не постои ниту еден против! Ако знаете за некој доказ против, Ве молиме да го презентирате!
Нишалото на Фуко е само еден од доказите за ротацијата на Земјата околу себе. Го избравме за прикажување затоа што тоа е многу едноставен експеримент и секој заинтересиран може сам да го направи и да се увери во резултатите. “Аномалијата” на Allais не е потврдена од науката, бидејќи повеќето истражувачи никако не можеле да ги добијат тие резултати. А сè додека сите истражувачи не ги добијат истите резултати – тоа не е научен факт. Освен тоа, постојат неколку сериозни испитувања кои заклучиле дека аномалијата на Allais воопшто не постои, бидејќи наводните позитивни резултати успешно ги објасниле со сосема прозаични причини.
Вчудовидени сме што не го прифаќате хелиоцентричниот планетарен систем!? И тоа денес, во дваесет и првиот век?! Па зарем живеете во темниот, мрачен среден век?! Дури и го прогласувате хелиоцентричниот систем за језуитски ПР!? Ако не сте знаеле, Језуитите (Езуити, Исусовци, Друштвото Исусово) се формирани во 1534 година, од страна на Ињиго (Игнасио) Лопез де Лојола. А хелиоцентричниот систем се појавил 1800 години пред нив – уште во третиот век пред нашата ера, античкиот филозоф Аристарх од Самос (310 -230 година пр.н.е.) го објаснил хелиоцентричниот систем! Никола Коперник го опишал својот хелиоцентричен систем првпат во 1512 година (пред воопшто да има абер од некакви Језуити!), во своето дело Commentariolus. Неговото главно дело за хелиоцентризмот, De Revolutionibus Orbium Coelestium го напишал во 1532 година (две години пред да се формираат Језуитите!), но не сакал да го објави во текот на својот живот, плашејќи се (со право!) од религиски заслепените и интелектуално хендикепираните моќници.
Имате забелешка дека во астрономијата, хипотезите се менуваат многу брзо. Не гледам зошто тоа би претставувало некаков проблем? Препоставувам дека не ја разбирате суштината на хипотезата во научниот метод, како и разликата меѓу поимите хипотеза, теорија и закон. Прочитајте го нашиот текст “Дали теоријата е докажана”? од ЕМИТЕР 4-6/2017 и многу од Вашите недоумици ќе Ви се разјаснат. https://emiter.com.mk/napis/17578
Да се вратиме на Вашата изјава: “Фукоовото движење не ја регистрира Земјината ротација, туку сосема друг тип на движење. А кој тип на движење, во тоа не сакам да навлегувам во дискусија со вас, а и со кој било друг. Зошто? ... Бидејќи не сте подготвени... Не е прашање на аргументи, туку на вградени убедувања со кои сте програмирани со децении.”
Прилично нарцисоидно е да си мислите дека Вие сте единствениот човек во Македонија без вградени (или стекнати) погрешни предубедувања. Ви препорачувам да прочитате што е тоа “Dunning-Kruger” ефект и како тој влијае врз луѓето – многу работи ќе Ви станат појасни.
Ако мислите дека имате несоборливи докази против хелиоцентричниот систем (а афирмативни за некој друг систем), Ве предизвикувам на “двобој” во рубриката “На граница на науката” – напишете што имате, а јас ветувам ќе бидам достоен и подготвен опонент. Повелете!
Патем, со нашите статии не мислиме никого да провоцираме (во негативна смисла) туку само да информираме, едуцираме и да поттикнуваме на практично занимавање со науката и со техниката. Накратко, да ја шириме научно-техничката култура во Македонија. Тоа што некои (приврзаниците на Рамна Земја, на пример) се нашле засегнати од нашите статии и со сите сили се трудат да нè убедуваат во нивните псевдотеории – е нивен проблем. Секој човек, и покрај тежината на научните аргументи, наместо знаењето може да си го избере верувањето. Но, тогаш треба да биде свесен дека со тоа си создава извор на вечни фрустрации, секогаш кога неговите верувања ќе се соочат со реалниот свет.
Владимир Филевски
Здраво
Поздрав од Гевгелија, за почеток, и молба за мала информација.
Пред многу години, имав еден примерок од вашето списание во коешто имаше статија за некои звучници од британско производство, или така ми е останато во сеќавање, КИНГ или слично. “High-End” звучници со многу добри карактеристики. Во сеќавање ми се 250W, висока осетливост и многу тешки, британско производство и, се разбира, убава цена.
Па, би бил многу благодарен ако некако добијам информација за тие звучници.
Срдечен поздрав,
Ице Просев
Најверојатно станува збор за звучниците Kingdom Royal, од британската фирма Tannoy - осетливост 92 dB/2.83V/1m, максимална континуирана моќност 300 W, тежина 120 kg, со 18-инчен (46 cm) нискотонец, 12-инчен (30 cm) коаксијален звучник и 25 mm supertweeter. Новата верзија е со ознака Kingdom Royal Mk II и има 15-инчен (38 cm) нискотонец наместо стариот 18-инчен, но и повисока осетливост – 96 dB/2.83V/1m. Цената за еден пар е околу 50 000 евра.
Не сум ги слушал овие звучници (иако во Скопје има еден пар), но сум имал можност да слушам звучници со цена далеку над 100000 евра. Морам да Ве разочарам, ниту еден од нив не може потполно да го долови звукот на музика во живо (иако биле блиску до тоа). Ваквите (пре)скапи звучници, пред сè, се објекти на социјален статус. Сметам дека за помалку од 20000 евра може да се добие слично ниво на квалитет на звукот, на пример со студискиот монитор JBL M2 (15-инчен нискотонец, двоен средно/високотонски драјвер во специјална хорна, осетливост 92 dB/2.83V/1m, максимална континуирана моќност 500 W, тежина 59 kg). Ако Ве интересира набавка на JBL M2 или на некој друг JBL студиски монитор по многу прифатлива цена, јавете се на contact@audioexpert.com.mk.
Владимир Филевски
Здраво,
Сакам совет за звучниците Jamo S 608: http://www.jamo.com/speaker-types/floorstanding/?sku=S608
Општо мислење е дека имаат слаб среден опсег па ме интересира дали вредат за парите (во странство се околу 350 евра за пар). Би ги користел во соба од 22 квадрата со стере засилувач за денс, хаус и R'n'B музика. Може ли со промена на филтрите да се добие одличен звук и колку би чинело?
Дали можеби имате некој совет?
Однапред благодарам!
Поздрав,
Војчо Јовановски
Не купувајте звучници на слепо, без да ги чуете! Не потпирајте се многу на “тестовите” што ги има на интернет, освен ако не доаѓаат од сериозни и етаблирани списанија – но и нив земете ги со одредена доза на резерва. Во тие тестови најмногу внимание посветете на измерената амплитудно-фреквенциска карактеристика и на изобличувањето, но сепак, на крајот најдете начин да ги слушнете тие звучници во живо и да ги споредите слушно со некои други звучници со слична цена. Конструкциски, конфигурацијата кај Jamo S 608 со три среднотонци тешко дека ќе обезбеди кохерентна среднотонска репродукција. Тука можеби ќе помогне преправка на свртницата (филтрите), но однапред нема гаранција дека тоа би довело до некое подобрување. Според фотографијата на свртницата што ја најдов во еден тест на Jamo S 608, ми изгледа дека свртницата е премногу упростена и дека има место за подобрување, но сепак не можам да гарантирам за тоа додека не направам детални акустички мерења на звучникот и анализа на шемата на свртницата. Ако преправката на свртницата што би ја направил доведе до подобрувања, таа ќе биде бесплатна бидејќи ќе биде објавена во ЕМИТЕР, со цел и останатите сопственици на Jamo S 608 да можат да го направат истото подобрување на свртницата.
Цената од 350 евра е многу пониска од нормалната и веројатно се должи на некоја временски ограничена акција на чистење на магацините од старите модели. Како и да е, водете сметка дека ќе имате дополнителни трошоци за превоз од странство, плус царина и ДДВ, па на крајот цената ќе биде сериозно повисока од тие 350 евра.
Моја препорака е да пресметате колку би чинел превозот заедно со царината и ДДВ за Jamo S 608 и да ги слушнете Jamo S 608 во споредба со Monitor Audio MR4 или MR6, или со Monitior Audio BX5, па на крајот да одлучите што е подобро за Вас.
Владимир Филевски
Здраво.
Работам на едно старо возило, па морам да ја преработам инструмент-таблата. За таа потреба, треба да го сменам флет кабелот, кој е искинат. Дали знаете каде можам да купам материјал за “flexible pcb”? Веројатно тоа е странскиот назив за ова.
Благодарам однапред,
Дарко Кузманов
За флесибилна ППК (flexible pcb), или ППК на фолија обратете се во Логинг електроник и во ГАЦ електроник. Не верувам дека имаат “на лагер”, но веројатно можат да нарачаат на Ваше барање. Друго решение е флексибилната ППК да ја замените со обичен флет кабел.
Слободан Таневски
Здраво Емитер,
Би сакал да купам hi-fi бас драјвери до 12 инчи, средна класа (т.е. поевтина варијанта), за самоградба, па би сакал да знам каде има вакви компоненти во Македонија, или да ми предложите некоја интернет-страница со евтина достава.
Однапред благодарам,
Даниел
Во последниве 25 години, во hi-fi техниката речиси воопшто не се среќаваат звучници што користат 12-инчен бас драјвер, освен неколку екстремно скапи модели од high-end езотеријата, со цена над 5000 евра за еден пар. Причините за тоа се многубројни, а една од нив е големиот габарит потребен за таква звучна кутија. Но, тоа се причини произлезени од испитувањата на пазарот, според кои се раководат големите компании што произведуваат звучници. Индивидуалните потреби не мора да бидат во тој калап на потрошувачките трендови, па сметам дека ова прашање за 12-инчен нискотонец е насочено кон задоволувањето на некои сосема специфични барања. Сепак, за да можам да дадам прецизен одговор, треба да ги знам мотивите за барањето за толку голем бас-звучник, односно кои се тие специфични барања?
Дали намерата е да се добие што подлабок бас (пониска фреквенција), или намерата е да се добие што погласен бас? Или и двете? И за двете барања се подразбира дека волуменот на кутијата ќе биде голем. Колкав е најголемиот волумен (димензиите) на звучната кутија што е прифатлив? Колку длабок бас мора да се добие - колку Hz треба да биде долната гранична фреквенција? Колкав максимален звучен потисок (SPL - Sound Pressure Level) треба да се добие? Последново прашање зависи од два фактора истовремено - максималната моќност на засилувачот и осетливоста (ефикасноста) на звучникот. Колкава максимална излезна моќност има засилувачот што ќе се користи?
Со оглед на тоа што не спомнавте ништо од погоре наведеното, претпоставувам дека ништо друго не е важно, освен да биде 12-инчен нискотонец. Значи, останува само цената. Тука морам да нагласам дека цената најчесто е тесно поврзана со квалитетот на звукот. Едноставно, не може да се очекува квалитет од евтин 12-инчен звучник, па затоа заборавете на сите кинески, корејски, тајвански и слични звучници (Simsonik, Tele, ...). Најевтиниот 12-инчен нискотонец за кој сигурно знам дека има одличен квалитет е Beyma 12BR70. Шпанскиот производител Beyma е познат по квалитетот на своите производи и по особено прифатливите цени, па токму затоа користам нивни звучници во голем број мои проекти. Нискотонецот 12BR70 можам да го понудам по цена од 90 евра за едно парче. Не знам што подразбирате под “средна класа” и “поевтина варијанта”, но секој 12-инчен нискотонец со цена пониска од 90 евра сигурно спаѓа во најниската можна класа и тешко дека би можел да се нарече hi-fi. Сепак, постои еден исклучок - постојат добри 12-инчни сабвуферски нискотонци наменети за автомобили (со номинална импеданса од 4 оми), производ на реномирани фирми (Pioneer, Infinity, Kenwood и други), што можат да се најдат по пониска цена, дури и за 55 евра. Но, таквите сабвуферски драјвери не ги препорачувам за употреба како нискотонец во класична трипојасна hi-fi звучна кутија (со среднотонец и високотонец), бидејќи тие најчесто не можат да испорачаат квалитетни средни тонови до опсегот над кој среднотонецот треба ја преземе работата (обично 500 - 800 Hz). Тие се добри само за сабвуфери.
На крајот, не заборавајте дека изборот на нискотонец е само еден мал дел од проектирањето на комплетен звучнички ситем. Тука спаѓа проектирањето на кутијата (кабинетот), изборот на среднотонец и високотонец, и најважното - проектирање на свртницата. Сето тоа е невозможно без акустички мерења и многу знаење. За понатамошна помош, пишете на contact@audioexpert.com.mk.
Владимир Филевски
Здраво г. Филевски,
Мило ми е што се заинтересиравте и што толку опширно одговоривте. Имам многу слушнато и прочитано за вас и благодарам што уште има вакви луѓе што им помагаат на аматерите како мене.
Аудио опремата е мошне скапа, а јас немам толу финансии, но со текот на времето успеав да се стекнам со следниве компоненти, со кои се гордеам: A/V рисивер Sony STR-DA50ES, засилувачи Pioneer A-676 R и Audion A475 (2h120 W /8 оми), subwoofer Jamo SW 410E и звучници Visonik VSL 143 (со 10-инчен бас), Canton Fonum 501 и Canton Piano 3.
Бидејќи кутиите (кабинетите) се оштетени, идејата ми беше да им направам исти такви кутии (по волумен) и да се “поиграм” со сите звучници, плус да додадам некој 10 или 12-инчен нискотонец, па да направам кутии во стил на скапите аудиофилски звучници во неколку “ката” (како на фотографиите што ги доставувам) – на пример, најгоре 10-инчниот нискотонец од Visonik, на средината двата звучника Canton и долу некој нискотонец Beyma во соодветна кутија.
Би прашал за Вашето мислење за ова, или можеби не оди тоа така како што мислам?!
Однапред благодарам
Даниел
Сега работите веќе се појасни - не се работи за перформансите, туку единствено важно е кутијата да има 12-инчен бас заради изгледот. Но, како што веќе објаснив, не може така едноставно “само да се додаде” 12-инчен нискотонец, туку мора да се направи комплетно нов проект, со нова свртница и нова, заедничка кутија со повеќе одделени комори.
Воопшто не е проблем да се направи звучнички систем што ќе биде сличен на звучниците дадени на фотографиите, само треба да се располага со соодветни драјвери. За една таква звучна кутија потребни ни се: еден високотонец (во средината), два идентични средно/нискотонци од 4 до 8 инчи (поставени непосредно над и под високотонецот) и два нискотонца од 10 или 12 инчи (поставени најдолу и најгоре). Тоа може да се постигне само во случај ако Canton Fonum 501 и Piano 3 имаат идентични средно/нискотонци.
Владимир Филевски
Идејата ми беше звучниците Canton Fonum 501 и Piano 3 да се постават еден над друг, секој во свој нов кабинет (со волумен ист како постоечките), а да се искористат нивните свртници и да се поврзат во серија бидејќи и двата се 4 оми (за да добијам 8 оми) и да се поврзат со рисиверот Sony. Потоа, звучниците Visonik VSL 143 да бидат најгоре, во посебна нова кутија со ист волумен како постоечката и да се поврзат со засилувачот Pioneer, кој ќе зема сигнал од pre-out од рисиверот Sony. Сакав да го надополнам целиот тој столб во долниот дел уште со еден 10 или 12-инчен бас, во посебна кутија и со свртница, поврзан со рисиверот Audion, кој ќе зема сигнал од rec-out од засилувачот Pioneer.
Можеби е малку комплицирано, но се надевам дека ќе ме сфатите – значи целиот звучнички столб ќе се состои од 4 кабинети, кои ќе се напојуваат од 3 засилувачи.
Инаку, имам софтвер за пресметка на кутии, се вика BassBox Pro и мислам дека би ми завршил работа за пресметка на кутија за новиот нискотонец.
Би ми значело Вашето мислење за целокупниот проект.
Даниел
Тоа што сакате да го направите не е комплицирано, напротив – многу едноставно е за сфаќање, но е многу погрешно!
Од електрички аспект, погрешно е да се поврзуваат сериски два различни звучника! Дури и ако имаат идентични драјвери и идентични свртници (што ми изгледа дека е случај кај Canton Fonum 501 и Piano 3), волумените на кутиите (кабинетите) им се различни, што значи дека на исти фреквенции нивните импеданси ќе се разликуваат во басовите, предизвикувајќи при сериското поврзување голем дисбаланс на напоните што одат на секој бас/среднотонец, а тоа ќе резултира во голем акустички дисбаланс, а можно е и оштетување на бас/среднотонците.
Од акустички аспект, погрешно е да се наслагаат звучни кутии една врз друга, како што планирате – сеедно е што тоа би била единечна нова кутија со посебни комори, крајниот ефект е ист. Концепцијата со два (или три) високотонца поставени на големо растојание е сигурен рецепт за катастрофална акустичка интерференција (ефект на “чешлест” филтер). Истото важи и за бас/среднотонците. Освен тоа, тоновите од звучникот од 10 инчи ќе се мешаат со оние од звучниците од 8 инчи, ако не се направи нова свртница за нив. Погледнете ги повторно фотографиите што први ми ги испративте – таму има само еден високотонец, а среднотонците се горе и долу над него и се поставени што е можно поблиску до високотонецот, а дури потоа, над и под среднотонците се поставени нискотонците. Само на тој начин може да се избегне ефектот на “чешлест” филтер.
Единствен правилен концепт е следниов: во средината ќе има еден високотонец од Canton Fonum 501, под него ќе биде калотниот среднотонец од Visonik VSL 143, над високотонецот и под среднотонецот ќе има по еден бас од 8 инчи од Canton, сериски поврзани (под претпоставка дека басовите од Fonum 501 и Piano 3 се идентични), најгоре ќе биде басот од 10 инчи од Visonik VSL 143, а најдолу басот од 10 или 12 инчи (што допрва треба да го набавите). За жал, не може да се искористи високотонецот од Visonik VSL 143 (заедно со неговата свртница) бидејќи на фотографијата забележав дека постои видливо физичко оштетување (нагмечување) на неговата калота. Мора да се направи нова кутија со една заедничка комора за басовите од 8 инчи и со две различни комори за басовите од 10 инчи и 12 инчи. Исто така, мора да се конструира нова свртница за целиот звучнички систем. Ваквиот звучнички систем визуелно ќе делува дури и помоќно од моделите на фотографиите.
Можна е и малку поедноставна (и поевтина) верзија, без дополнителниот бас од 12 инчи. Во тој случај басот од 10 инчи би дошол долу, наместо горе. Ваквиот звучнички систем визуелно исто така ќе делува моќно.
Владимир Филевски
Ви благодарам што се трудите сè да ми објасните коректно, па сега ми е малку појасно. Жал ми е што не може да се изведе така како што замислив. Како што реков, не располагам со големи финансии, па ќе треба да продадам нешто и да соберам повеќе пари. Најдобро ќе биде да купам потполно нови драјвери. Бидејќи ја застапувате фабриката за звучници Beyma, би сакал да ми направите една ваша конфигурација од нив - со еден високотонец, два средно/ниски 6,5 инчни драјвери и два нискотонци од 10 инчи (по кутија), свртница за нив и колку би ме чинело тоа?
Или, како втора варијанта, ако ги искористам само моите стари звучници – што ќе добијам со нив и колку ќе чинат новите свртници и вашите трошоци за инженеринг?
Уште еднаш Ви благодарам за Вашето трпение.
Даниел
Сега барате цел сет потполно нови драјвери, и тоа од високопрофесионален производител, со цени адекватни на тој квалитет. Целиот тој нов сет драјвери од Beyma, заедно со новите свртници и трошоците за мојот инженеринг, заедно со еден пар големи звучни кутии, вкупно ќе чини 1800 евра. За луксузен финиш на кутиите цената е уште повисока. Предноста на овој нов систем би била во екстремно високата осетливост од 102 dB/2,83V/1m и моќност од 500 Wrms (синусна моќност).
Со старите звучници ќе го добиете токму она што го очекувавте на самиот почеток, кога се обративте со првото прашање за вашата идеја. Ќе добиете hi-fi звук идентичен на постоечките звучници Canton и Visonik, со осетливост од 88 dB/2.83V/1m и максимална моќност од 160 Wrms. Ќе треба да се направи еден пар големи звучни кутии (кабинети) и еден пар нови свртници. Новите кутии и свртници ќе чинат приближно исто колку кутиите и свртниците за концепцијата со сите нови звучници Beyma. Трошокот за мојот инженеринг исто така ќе биде ист.
Владимир Филевски
Доста размислував за тоа што ми го кажавте и се откажав од тој проект. Искрено, ми делува скапо, а и не ми кажавте точна цена за свртницата и за инженерингот. Сега размислувам да ги задржам само Canton Fonum 501, но да ги засилам со два сабвуфера со драјвери Beyma 12BR70. Кутиите сам ќе ги направам, па би сакал само свртници за нив. Дали можете да ми кажете цена за свртниците и дали свртниците заедно со драјверите Beyma можете да ми ги испратите по пошта?
Даниел
Ако веќе ви паднала на памет идеја за комплициран и габаритен high-end проект со комплетно нов сет професионални драјвери Beyma, не знам како тоа очекувавте да не ве чини скапо?! Најпосле, цената од 1800 евра за тој проект воопшто не е скапа во однос на квалитетот и перформансите што ги нуди.
Како и да е, јас Ви понудив и многу поевтин проект во кој би ги искористиле сите Ваши драјвери, евентуално дополнети со уште само еден 12” бас (по кутија). Не ми е јасно зошто се откажувате и од овој концепт, кога од самиот почеток и онака планиравте нови кутии за овој проект?! Уште повеќе, сега планирате сами да ги изработувате кабинетите, па единствен „надворешен” трошок би била само цената за мојот инженеринг и цената за новите свртници. Патем кажано, дали воопшто некогаш досега сте направиле звучна кутија? Ако не, потсетете се на старата народна мудрост за двапати плаќањето!
Цената за мојот инженеринг изнесува само 3000 денари (иста е и за двата проекта) - мислам дека е доволно ниска за да не биде причина за откажување. За свртниците е невозможно однапред да се предвиди точната цена, бидејќи тоа зависи од резултатите од мерењата (што допрва треба да се направат), но би требало да чинат најмногу 200 евра за пар (толку ставив во понудата од 1800 евра за другиот проект). Повторно, не ми е јасно зошто се откажувате сега, кога уште пред три писма Ви кажав дека треба да се направат нови свртници. Претходно Ви објаснив дека за да се направи свртница треба прво да се направат акустички мерења. Тоа значи дека мерењата на драјверите се вршат само во готова (нова) кутија од проектот, а не во некоја друга тест-кутија. Значи, прво треба да ја направите новата кутија од проектот, а потоа да ми ја доставите во Скопје (доволна е една кутија) заедно со сите потребни драјвери (за една кутија). По извршените мерења ќе ја проектирам свртницата, и дури тогаш ќе се знае колку точно треба да чини свртницата. На крај, потребни се дополнителни трошоци за транспорт на кутијата и драјверите назад.
Сега барате сосема трет концепт, што нема никаква врска со првобитната Ваша идеја за атрактивни и големи звучници. Сега барате само еден пар сабвуфери – зошто? Ви недостасуваат басови кај звучниците Canton Fonum 501? Колку длабоки басови Ви се потребни, колку Hz? Која јачина на звучниот потисок? Гледате дека повторно се враќаме на истите мои прашања (на кои не добив одговор) од мојот прв одговор до Вас.
Нема да Ви продадам басови Beyma, туку ќе ви го препорачам најевтиното можно (квалитетно!) решение за овој Ваш трет проект: прво купете 12-инчни басови Pioneer TS-W303R или Magnat Xpress 12 по цена од околу 3500 денари (за еден). Второ – направете кутии за нив. Трето – пасивна свртница за сабвуфер е потполно неадекватно решение, тука мора да се употреби активен филтер, па затоа направете го проектот “Активен филтер за сабвуфер” од ЕМИТЕР 7-8/2004.
Пријатно слушање!
Владимир Филевски
Почитувани,
Го прочитав написот за модификацијата на звучникот CAV DP265 ама не можам да најдам во текстот објаснување за механизмот на функционирање кондензаторот Cm во насока на подобрување на АФК. Скоро и да не сум запознаен со светот на аудио техниката, но еве го моето размислување. Како што сфаќам, заради резонанцијата има издигнување на гласноста при фреквенција околу 135 Hz, кое сакате да го испеглате. Велите дека при резонантната фреквенција од 135 Hz импедансата на среднотонецот е многу поголема од импедансата на кондензаторот C1 при таа фреквенција. Практично велите дека при 200 Hz импедансата на среднотонецот е поголема од импедансата на кондензаторот, а при 135 Hz сигурно тој ефект е поизразен . Е сега, ме буни следново - додавањето на уште еден кондензатор од 47mF паралелно на овој првиов С1 уште повеќе ќе ја намали еквивалентната импеданса на двата паралелно врзани кондензатори па ако претходно при резонанција сам С1 не можел многу да ја намали амплитудата на среднотонецот при 135 Hz, сега двата паралелни кондензатори уште помалку ќе можат да ја намалат амплитудата. И сега ми се создава контрадикторна ситуација - вие всушност ја намалувате еквивалентната импеданса на кондензаторите за да се намали гласноста околу 135 Hz!? Многу ме интересира кое е објаснувањето.
Поздрав,
Зоран Јанкулоски
Главниот проблем кај звучникот CАV DP265 не е издигнувањето на 135 Hz, туку, како што е објаснето во написот, е “дупката” меѓу 150 и 450 Hz (слика 1 во написот) заради премалиот кондензатор C1. Кондензаторот C1 и импедансата на двата среднотонци (Слика 4 во написот) формираат едноставен РЦ филтер пропусник на високи фреквенции, чија долна гранична фреквенција е околу 450 Hz (Слика 5 во написот). Со дополнителниот кондензатор Cm се добива значително пониска долна гранична фереквенција, така што се пополнува дупката под 450 Hz (Слики 6 и 7 во написот). Правилно сте заклучиле дека со дополнителниот кондензатор Cm ќе се зголеми амплитудно – фреквенциската карактеристика (АФК) во непосредната околина на резонатната фреквенција од 135 Hz, но тоа не е нешто многу важно. Со споредба на Сликите 5 и 6 може да се види дека со дополнителниот кондензатор Cm зголемувањето на АФК на фреквенција од 135 Hz е само 1 dB, што е занемарливо мала промена (на полошо). Но затоа дупката меѓу 150 и 450 Hz е поправена за дури 5 dB, што е огромна промена на подобро! Едноставно, бенефитот што го носи дополнителнот кондензатор Cm во опсегот од 150 до 450 Hz е многу поголем од негативната страна на (занемарливо) малото издигнување на 135 Hz. Конструирањето на звучниците секогаш е поврзано со компромис, но “мајсторијата” е да се најде најдобриот компромис.
Владимир Филевски
Почитувани,
Емитер читам и купувам редовно од 2003 година. Во секој број внимавам на правописот во изданието. Емитер за мене важи за списание кое го пишуваат образовани граѓани на Македонија. Не можам да не ви забележам на последниот број – особено на написите од Невенка Стојановска. Упорно го користи зборот “билиони”. Нема “билиони”, туку има “милијарди”. Кај е лекторот на Емитер да корегира? Од тоа што чувствувам одбивност од правописот на Невенка Стојановска, често ги игнорирам нејзините написи. Не сакам во списанието да сретнувам непостоечки зборови или скопјанизми. Разбудете го лекторот од зимски сон за да си ја врши работата и пишувајте квалитетни написи без да сретнуваме зборови карактеристични за Скопје или карактеристични за сомнително образовани луѓе. Написите од Петар Лагудин се прекрасни, од Владимир Филевски исто така.
Исто, имавте грешка во шемите за релаксациски осцилатори со NE555 со променлив однос импулс/пауза. Не памтам дали грешката беше во тоа што имаше нацртано вод кој не треба да го има или фалеше вод кој треба да го има. Дополнително, написите од Ива Зафировска се со измешан редослед на зборовите или нејасни и морам да дешифрирам која е пораката на реченицата.
Ви посакувам успех во лекторирањето и во работата.
Зоран Јанкулоски
Почитуван г-не Јанкуловски,
Вашето писмо, особено со забелешката за зборот “билиони”, прилично нè зачуди, бидејќи на сите во Емитер (авторите, уредништвото и лекторката) добро ни е познато двојното значење на тој збор. Зар е можно на авторот и неколкумина кои ги читаме написите пред објавување да ни се протнал таков пропуст, и тоа неколкупати, како како што велите? Затоа направив внимателна проверка и еве ги резултатите:
1. Во последниот број, но и во последните 4 броја на Емитер никаде не е употребен зборот “билион”. Според тоа Вашата забелешка дека во последниот број на Емитер на неколку места е употребен зборот “билион” (и тоа погрешно) е целосно неточна.
2. Претпоставив дека сте се збуниле и Вашата забелешка не се однесува за списанието туку за онлајн-вестите. Направив пребарување и низ онлајн-вестите и најдов две вести од месец мај оваа година, во кои е спомнат зборот “билион”. Тоа се:
Забавена снимка на светлински пулс https://emiter.com.mk/vesti/18397
Чекор напред кон преносливи атомски часовници https://emiter.com.mk/vesti/18404
Меѓутоа и во двете статии зборот “билион” не е погрешно употребен за да означи милијарда (109), како што Вие мислите, туку за да го означи бројот 1012 и тоа е јасно напишано – во првата статија во загради стои појаснувањето дека тоа е 1012, а во втората зборот “билион” се поврзува со префиксот Тера кој, како што е познато, означува 1012.
Тука сметам дека е потребно да дадам појаснување во врска со употребата на зборот “билион”. Имено, зборот “билион” постои и се користи во континентална Европа и во англосаксонските земји (САД и Обединетото Кралство), но со различни значења. Во англосаксонските земји со зборот “билион” се означуваат 1000 милиони (109), а тој број кај нас (во Европа и поголемиот дел од светот) се нарекува милијарда. Во Европа и во поголемиот дел од светот зборот “билион” означува 1000 милијарди односно 1012. Споредбен преглед на имињата на неколку големи броеви е даден во табелата, а детално објаснување прочитајте на линкот од Институтот за математика на ПМФ: http://poim-pmf.weebly.com/kako-se-citaat-golemite-broevi.html
3. Што се однесува до грешката во релаксацискиот осцилатор, тој не е со NE555 како што велите (немаме таков објавено во спомнатиот серијал), туку е со операциски засилувач (објавен во Емитер 10-12/2018, стр. 47). Исправка на таа грешка беше објавена веднаш во следниот број (1-3/2019) на стр. 94 (и на веб-страницата за наведената статија) и ме чуди како Вие како внимателен читател не сте ја забележале.
4. Ме зачудува острината на Вашите забелешки и прозивки во врска со правописот без да посочите ниту еден конкретен пример. Ние уште од првиот број имаме постојано анагажирано лектор (за разлика од многу други медиуми) кој совесно си ја врши својата работа (иако хонорарот е скромен), а исто така и самите автори внимаваат на изразот и правописот. Досегашните 200 броеви сведочат дека сме прилично успешни во тоа. Сепак, ова не значи дека не може да ни се протне понекоја грешка, но од такви ситни изолирани случаи да генерализирате дека во ЕМИТЕР има многу “скопјанизми” и правописни грешки “карактеристични за сомнително образовани луѓе” е навистина претерано и неумесно.
По овие образложенија и одговори, останува само да Ви се заблагодарам за пофалбите и убавите желби и да Ве повикам уште повнимателно да го читате Емитер.
Слободан Таневски
Почитувани,
Вашата редакција и реакција ме израдува и јас сум во заблуда за значењето на “билион”. Бев уверен дека “билион” е присвоен збор од англискиот јазик и мислев дека всушност се мисли на наша милијарда, 109. Префиксите за големи броеви ги знам како рима, ги користам уште и постојано ги вртам низ ум почнувајќи од екса, па пета, тера, гига, мега, кило, хекто и дека, па малите – деци, центи, мили, микро, нано, пико, фемто и ато. Имињата за 1021, 1024, 10-21 и за 10-24 ми се тазе сретнати. Секогаш ги користам како степен, на пример 6·109 и не го читам како 6 милијарди или 6 билиони, туку едноставно 6·109 и негде назад во умот ми светка придушено дека префиксот се вика милијарди и би било 6 милијарди, а како англицизам се 6 билиони. Проверив на Гугл и така е како што велите. Токму заради културолошки заблуди, сметам дека е далеку попрактично и побезбедно да се користи бројката со степенот наместо бројката со името.
За шемите за релаксациските осцилатори сега ми текнува дека беше со операциски засилувач, да. Во право сте.
Сакам и да одам на работа, да ги завршувам обврските, да одржувам бизнис, да го терам хобито, да читам Емитер, да ги реализирам плановите, попатно да трпам нервози, стрес и ете концентрацијата попушта.
Продолжете со успешната работа. Сè најдобро.
Зоран Јанкулоски
Почитуван г. Јанкулоски,
Во Емитер од поодамна имаме одлучено сите големи броеви (од милијарда нагоре) да ги пишуваме и со нивното име и со нивната вредност прикажана со експонент (А·10X). Така е постапено и во наведените случаи. На овој начин се избегнува можна забуна, како кај читателите на кои не им е блиско означувањето на броевите со експонент, така и кај читателите кои имаат математичко-техничко образование.
Следете нè и понатаму,
Слободан Таневски
Падна тешко обложување меѓу мене и еден мој пријател за тоа што е клучот на EGR вентилот кај современите мотори. Само ЕМИТЕР може да ја спаси ситуацијата и затоа ве молиме за одговор.
Голем поздрав,
Горан Марковски
и Љубиша Крстевски
Клучот е во значителното присуство на вода (H2O) во продуктите (гасовите) од согорувањето во моторите СВС. Имено, при идеалното согорување (интензивна оксидација) продукти од согорувањето се топлина, јаглероден диоксид и вода (во испарена состојба). Е токму водата е “она главното” во нашиов случај затоа што и покрај фактот што таа се наоѓа во гасовита (испарена) состојба, продолжува да ја прима топлината од околината и оди кон состојба на прегреаност. Водата има многу голема специфична топлина (тоа практично значи дека таа ја “пие” топлината) и ако дел од тие гасови ги вратиме повторно во комората за согорување, водата што се наоѓа во тие гасови ја намалува температурата на истурените појаси кои се со висока температура (реално, тоа се шпицови од топлина или многу врели појаси од гас), а со тоа се намалува создавањето на многу отровните и опасни азотни оксиди, кои се создаваат во услови на високи температури од останатите продукти од реалното согорување во компресиониот простор. При ова, моторот е еколошки прифатлив (т.е. поминува на технички преглед).
Томе Скендеровски
Пишувајте ни, прашувајте, коментирајте, предлагајте...
Ако имате некоја критика, пофалба или предлог за списанието, ако имате прашање или коментар во врска со некој напис објавен во ЕМИТЕР, ако имате прашање од која било област од науката и техниката или, ако имате проблеми со изработка и поправката на вашите уреди и системи – слободно обратете ни се.
Потрудете се вашите писма да бидат кратки и прецизни, но внимавајте да ги содржат сите неопходни информации во врска со темата. Ќе се потрудиме нашиот одговор да го добиете што побрзо (преку e-mail), а најинтересните писма, заедно со нашиот одговор ќе бидат објавени во списанието и на нашиот Веб портал (https://emiter.com.mk/pisma). Во секој број едно писмо ќе биде прогласено за “Писмо на бројот“ и неговиот автор ќе биде награден со полугодишна претплата на ЕМИТЕР.
Напоменуваме дека сите писма што ќе пристигнат на адреса на редакцијата сметаме дека се испратени со цел да бидат објавени. Редакцијата го задржува правото да ги обработи писмата што ќе бидат објавени, во насока на лектура, појаснување и кратење. На крајот, мора да напоменеме дека, и покрај нашата желба, сепак, не сме во можност да одговориме на сите писма и прашања.