Емитер 1-3/2019.
Нарачајте го овој број или најавете се за да ја прочитате целата статија.
Особено ми е драго кога пишувам за воздухопловни едрилици кои сум ги видел со свои очи, особено што мојот татко го направил првиот лет (лаширал) токму со “Чавка”, под раководство на наставникот Велимир Мирко Тодоровски. Генерации пилоти едриличари поминале, меѓу кои и мојата генерација, 1966 година. Па токму на таа едрилица јас и моите колеги ги учевме основните карактеристики, конструкција и градба на едрилиците, но и ни служеше како школска клупа за понатамошното наше оспособување со двоседната едрилица Летов 22.
Со цел за омасовување на воздухопловството, во втората половина на триесетите години се појавила потреба за развој на едриличарството во поранешната Југославија. Проблем била обуката на пилоти едриличари, но и недостатокот на едрилици на кои би се обучувале. Согледувајќи го тој проблем, познатиот конструктор Иво Шоштариќ во 1939 година ја конструирал едрилицата под име “Чавка”, која ги задоволила потребите да полетува со помош на автовитло и со помош на авион реморкер. До почетокот на II Светска војна, 1941 година, биле изработени десет едрилици во фабриката за авиони Утва – Панчево. Подоцна, во воздухопловниот центар Вршац биле изработени 30 едрилици од вкупно 200 произведени во повеќе ремонтни центри и аероклубови во Југославија. Според истражувањата што ги направив, дел од таа квота од 200 едрилици биле изработени во фабриката 20 Мај Скопје, како и ремонтите, оформени во рамките на аероклубовите низ Македонија.
Ова е само дел од статијата која во целост е објавена во Емитер 1-3/2019. Нарачајте го овој број за да ја прочитате целата статија, а ако веќе го имате купено електронското издание најавете се за да го прочитате.