Стариот сон на воздухопловците да се лета побрзо, повисоко и подалеку останува предизвик за конструкторите и во XXI vek. Но сега на располагање стојат нови погонски и конструктивни материјали, како и нови сознанија од областа на аеродинамиката, роботиката и компјутерската технологија. Станува јасно: брзината не може да се создаде само со користење на грубата сила, т.е. само со зголемување на силината на моторите, што ја зголемува потрошувачката на гориво и авионите ги прави неекономични и нееколошки. Аеродинамиката открива нови можности за рационално постигнување големи брзини и големи висини, без дополнително внесување енергија: со намалување на штетните отпори (преку редизајнирање на комплетниот авион) и со користење на енергијата од сопствените ударни бранови. Но, како и да е, за визионерите во воздушниот транспорт една работа е сигурна: иднината на воздушниот сообраќај не може повеќе едноставно да "профучи" само со "суров" технички прогрес, како што бил случајот со Конкорд. За да продолжи да се развива, цивилното воздухопловство во иднина ќе мора да води сметка за низа нови надворешни параметри. Првиот од нив, секако, е заштита на природната средина. Воздушниот транспорт на утрешнината ќе биде зелен или нема да постои. Меѓутоа, ова е само потребниот, но не и доволниот услов, со што целиот проект станува понеизвесен и покомплексен. Едно сепак е точно: иднината на воздушниот сообраќај се подготвува почнувајќи од денес. Во ова продолжение на написот авионите на иднината ќе бидат презентирани во три поглавја: конструкции со тежиште врз економските и еколошките ефекти, конструкции со тежиште врз перформансите и конструкции кои можат да се очекуваат во најскора иднина.