Рубрика: Астрономија и астронаутика
Во потрага по доказот за мултиуниверзум
Автор: Петар Лагудин
Ова е само дел од статијата која во целост е објавена во

Емитер 10-12/2018.

Нарачајте го овој број или најавете се за да ја прочитате целата статија.


Физичките закони и износи на фундаменталните големини во универзумот како да се многу грижливо нагодени за да поддржуваат живот. Случајна коинциденција или креационизам?

Ако универзумот започнал од фунда­ментални квантни честитчки, како што тврди науката, тогаш како од тоа произ­легла постоечката чудна совршена наго­деност на фундаменталните големини и на физичките закони, така што тие да поддржуваат услови за постоење на интелигентен живот, каков што е овој на Земјата?! Многубројни се примерите за чудната оптимална нагоденост на изно­сите на наведените фундаментални го­ле­мини, така што тие да овозможуваат услови за живот! За илустрација, ќе наведеме неколку примери од таквите, оптимални, нагодувања!

Ако масата на протонот беше само за 0,2% поголема, атомот би се распаднал, па не би постоеле хемиските елементи. Идентично е и со масата на електронот! Натаму, според актуелната теорија, раниот универзум беше подложен на чуден баланс помеѓу брза експанзија и конечен колапс. Ако тој содржеше повеќе материја отколку што ја има, би колабирал веднаш под дејство на гравитациската привлечна сила. Спротивно, ако тој содржеше помалку материја, би се ширел рапидно брзо, па галаксиите не би имале време да се формираат. Понатаму, ѕвездите од типот на нашето Сонце ја претвораат во енергија преку термонуклеарна реакција точно 0,007% од масата на атомот на водородот. Ако тој процент беше само малку помал или поголем, на пример 0,006% или 0,008%, во првиот случај универзумот би бил исполнет само со водород, додека во вториот случај водородот би бил отсутен и не би постоела водата, па во двата случаи универзумот не би бил погоден за живот.

Оваа нагоденост на фундаменталните големини, според теолозите, не можела да биде случајна коинциденција, туку мора да била креација од некое надворешно божество, па таа нагоденост ја сметаат како “доказ” за постоењето на Бог. Но, дали таквиот “доказ” е во склад со смислата на религиската доктрина? Не е, бидејќи ако сакаме изразот Бог нешто да значи, треба да го употребуваме во онаа смисла, во којашто Тој е замислен од старите генерации, а не во смисла на суштество што се плетка во областа на квантната физика, димензионирајќи ги квантните големини на фундаменталните честички!

Клучни зборови:

Ова е само дел од статијата која во целост е објавена во Емитер 10-12/2018. Нарачајте го овој број за да ја прочитате целата статија, а ако веќе го имате купено електронското издание најавете се за да го прочитате.