Сите досега наведени работи се насочени кон елиминација или намалување на напливот на акустички предизвиканите вибрации. Меѓутоа во собата не вибрира само воздухот. Секоја компонента, секој нејзин отпорник, кондензатор, трансформатор, куќиште, секоја кутија, свртница и звучничка единица, секој транспортен систем, мотор... сите тие почнувааат да вибрираат кога низ нив ќе помине електричен сигнал или енергија од акустички сигнал кој настанува од него, преку звучничкиот систем. Целиуот аудио систем делува, всушност, како заплеткана мрежа од вибрации, како своевиден лавиринт од резонанции низ кои аудио сигналот мора да помине со колку што е можно помалку гребнатини. Единствен начин да се сопрат вака настанатите вибрации е да се стабилизираат резонанциите и да им се создаде механички пат по кој повеќето ќе бидат заземјени (спроведени во подот и понатаму во земјата). Со одведувањето на вибрациите во подлогата и со нивното исчезнување ќе ја снема и значајната препрека на патот на аудио сигналот кој крајната точка на својот пат, увото на слушателот, ќе ја достигне без одвреме навреме да се залетува во некоја Сцила и Харбида и да се оштети, не ретко и до непрепознатливост.

За тоа како да се слиминира влијанието на вибрациите на уредите за репродукција на аудио сигнал се кршат копјата на стручњаците уште од почетокот на 80-тите, кога расправата, до тогаш само академска, од затворените аудиокругови се пренесува на страниците на аудио списанијата и станува јавен проблем кој треба да се реши.