Петар Лагудин е роден на 25 март 1937 година во Скопје. На двегодишна возраст починува мајка му Љубица, а 11 години подоцна и татко му Михајло, па него и двај­цата браќа ги исчувува тетка им и бабата. Основно училиште и гимназија за­вршил во Скопје и со гордост истакну­ваше дека бил во првата генерација прва­чи­ња кои го започ­нале своето школување на македонски јазик. По средното училиш­те се запишува на Елек­тро­техничкиот фа­кул­тет во Загреб и по дип­ломирањето ја за­почнува професио­нал­ната кариера во то­гаш­­ното ПТТ, во Секторот за инвестиции и развој на радио релејни телефонски врски.

Љубовта кон аудио техниката и паси­ја­та кон слушањето музика со висока вер­ност на репродукцијата го носат во 1974 година во редовите на Студиската техника на Радио Скопје. Како раководител на Одделението за развој, беше одговорен во избор­от, набавка­та и монтажата на врв­ната техника за музич­ките и продукцис­ките студија, а подоцна и во изборот  и монтажата на техниката за Одде­лението за касетна продукција. Тој беше еден од најзаслужните што тонските студија во МРТ (тогашна Радио Телевизија Скопје), на по­четокот на 1980-тите, беа едни од тех­нички најдобро опремените студија во то­гаш­ната Југославија. Изборот за набавка на опрема од тогаш релативно новата аме­рикан­ска компанија MCI за којшто Лагудин се избори, привлече некои легендарни југо­сло­венски музички имиња, како “Бијело дугме” и “Леб и сол”, да ги снимат таму своите нови албу­ми. За својата работа во опремувањето и монтажата на тонските студија во новиот РТВ дом, Петар Лагудин во 1984 година стана добитник на Златна плакета за вонред­ни остварувања и особен придонес во раз­војот на техниката во РТС.

Од обуката во САД во просториите на MCI Од лево кон десно: Љубе Георгиевски, Александар Ефнушев, Петар Лагудин, Јордан Петровски (директор на техника) и американскиот инструктор од MCI Дон Чекански

Во 1986 година, како раководител на гру­пата за преселба на радиската техника од ста­рите простории на Радио Скопје во Нере­зи, во  но­виот објект  – Домот на радиото и телевизи­јата, даде огромен при­донес за успешна реа­лизација на тој сло­жен зафат со кој се ре­а­ли­зирани денеш­ните технолошки погони за под­готовка и емитување на програ­мите на Ма­кедон­ското Радио со постојните режии и сту­дија, инсталации и имплементи­рана техника.

Во текот на својот работен век во МРТВ, тој директно учеству­ва­ше и во реа­ли­заци­јата на многубројни преноси и озву­чу­вања на голем број јавни манифестации (општес­твено-политички, кул­турно-умет­нички и спортски), како и во тековно одр­жу­­вање и монтажа на студиската техника.

Своето огромно знаење и искуство несе­бично го пренесуваше на генерации помлади колеги инженери и техничари. Беше праг­ма­тичен и практичен и секогаш и секаде спре­мен да објасни и илустрира било кој проблем или техничко решение со него­вото моливче кое секогаш го имаше во џеб. Практичноста на “Молив­чето на Перо” беше што секогаш и секаде и на секаква подлога тоа моливче пи­шуваше и се бришеше, а во џеб не правеше штета како мастилото од пенкалата. Во ра­бот­ниот век во МРТ и како раководител беше по­себен со неговите пристапи кон ра­бота­та, а своите ставови жестоко ги бранеше и ги одбрануваше.

Лагудин со неговата изведба на електронски теслин трансформатор, проект објавен во Емитер 4/2006

Перо беше човек со широки енциклопе­дис­ки знаења, а него­вата љубов кон наука­та, потпомогната со огромниот творечки дух беше овековечена во голем број статии об­ја­ву­вани во списанието ЕМИТЕР во те­кот на последниве 20 години. Петар Лагу­дин се приклучи кон редакцијата на ЕМИ­ТЕР уште од првиот број (1/2002) со новиот концепт на списанието како магазин за наука и тех­ника. Тој е автор на преку 300 научно-попу­ларни статии и проекти и преку 300 кратки вести, главно од астро­номи­јата, астронау­тиката, физиката, астрофи­зи­ка­та и електро­никата, но и од повеќе други научни области како климатологија, ге­ологија, биологија, историја и археологија...

За неговата посветеност кон работата и кон популаризацијата на науката говори и тоа што Петар, и покрај поодминатата возраст, са­миот ги црташе придружните цртежи и електрични шеми за своите напи­си. Тој не потклекнуваше пред пре­дизвици и самостојно научи да ра­боти во CorelDraw, толку вешто што беше во состојба да исцрта 3Д објекти и прикази. Исто така, беше талентиран за странски јазици и без проблеми, како извори за своите статии, користеше научни списанија и портали на англиски, француски, гер­ман­ски, италијански и руски јазик. Речиси до последен ден ги следеше случувањата во науката и техниката, која вечно ја пот­тик­нуваше неговата љубопитност, а најновите и најкомплицирани астрофизички појави и сознанија со невидена умешност ги об­јас­нуваше на едноставен начин и ги пре­несу­ваше на читателите. Беше секогаш под­готовен да одговори на многу­бројните пра­шања од читателите, но и да влезе во дебата жестоко бранејќи ја науката од разните квази­нанучни теории.

Редакцијата на ЕМИТЕР изгуби значаен автор, силен промотор на науката и тех­никата. Но неговите статии вечно ќе останат како сведок на неговото знаење и ангажман во популаризацијата на науката.

Линкови за написите од Петар Лагудин тука