Приказната почна прилично наивно. Од токи-воки израсна безжичниот телефон, па преку автомобилски, стана мал мобилен телефон. Мобилните телефони се намалуваа сè до деведесеттите, кога Nokia ја вметна првата интегрирана камера во концептот на "Комуникатор". Тоа веќе престана да биде телефон. Битката на пазарот на мобилна технологија стана жестока. Тоа доведе до подобрување на уредите од сите аспекти. Се зголеми брзината на хардверот, се развива подобар софтвер, се воведуваат нови интерфејси, екран со допир... Телефонот почнува да расте повторно. Да станува сè поголем. Во индустријата, конкретно за камерите, влегоа и познатите имиња од фотоиндустријата Carl Zeiss оптика, Leica… Фотосензорите пораснаа во пикселажа, станаа подобри и поосетливи. Брзините на процесорите во телефоните се изедначија со компјутерите. Обработката на видео во HD резолуција стана достапна. Програмите во мобилните телефони се поврзаа со социјалните мрежи и почнаа да делат информации насекаде. Животот и "сајбер" животот се споија преку овие мали гиганти кои сè повеќе прераснуваат во лични комуникатори.
Во блиска иднина повеќе нема да ни треба лична карта, здравствена книшка, кредитна картичка, домашен компјутер, телевизор, радио... Звучи како научна фантастика? Верувам дека во деведесеттите, камерата со огромен квалитет која се прикачува на телефонот за да може да се споделуваат квалитетни фотографии и HD видеа на социјални мрежи, звучела како научна фантастика. Но, ете, денес го имаме новиот концепт на SONY кој се нарекува Cyber-shot DSC-QX100.