На почетокот и дигиталните changer-и покажуваа симптоми слични на своите аналогни претходници - "прескокнуваа" почесто од single player-от, звучеа погрубо и понепрецизно од нив, почесто се расипуваа. Но, како што поминуваше времето, така и болки имаше сè помалку, а звукот снануваше сè покултивиран. CD changer-ите го положија историскиот испит и влегоа во производните каталози на практично сите фирми кои се занимаваат со производство на аудиороба за широка потрошувачка. Лепите, така, тапети, пазејќи рабовите што поневидливо да се преклопуваат, до крај да се истиснат меурчињата воздух и да се израмнат грутчињата лепак и, задоволни со напредокот на работата и горди на новиот изглед на вашето секојдневно окружување, си ја потпевнувате драгата музика која доаѓа од звучниците. Доста позната сцена, зар не? Носени од заносните хармонии таман сте го скроиле тапетот што треба да дојде зад радијаторот поставен на незгодно место, го намачкавте со лепак, конечно ја заземавте положбата која овозможува извршување на таа сложена работа и спречува напад на ишијас, кога - нема повеќе. Кога музичката поддршка најмногу ви требаше од звучниците излегуваше само тишина. CD-то дојде до крај, одсвири!