Како што се вели во студијата објавена неодамна во журналот Proceedings of the National Academy of Sciences луѓето генерално можат да распознаат дали текстот е напишан од вистинска личност или од вештачка интелигенција и тука застануваме ако сакате да ги знаете само добрите вести. Лошата вест е што може да го погодите само секое второ обраќање што е генерирано од ВИ.

Имено, во обидот да препознаеме дали некој текст е генериран од вештачката интелигенција, не се потпираме на случајноста, туку следиме одредени параметри. Па така претпазливи сме кон текстовите напишани во прво лице и кои се граматички премногу точни, но и кон употребата на јазик кој е премногу фамилијарен и неформален. Факт е дека вештачката интелигенција ја тренираме ние и поради оваа причина нè доведува во заблуда: „ВИ може да создаде текстови кои се ‘почовечки’ од оние напишани од луѓе“, нагласува Џефри Хенкок, еден од авторите.

Тогаш, како можеме да научиме да правиме разлика помеѓу вештачки креирани текстови и оние кои се создадени од човек? Според истражувачите, одговорот не мора да биде компликуван. Тие предлагаат неколку опции. Една од опциите е да ѝ се даде на вештачката интелигенција препознатлив акцент, нешто налик на оној што ви овозможува да ги разликувате Британците и Американците, што може да функционира кај генерираното говорно обраќање. Секако, засега генерираниот говор е релативно лесно препознатлив, но што е со пишаниот? Па, тука се предлага вметнување на своевиден воден печат во текстот, во вид на повторена шема на зборови, букви или интерпункциски знаци што ќе овозможат полесно препознавање.