Во претходниот напис, анализата на досега спроведените студии и клинички искуства покажа дека стариот антипаразитски лек, ивермектин, е кандидат за идеален лек против COVID-19, особено затоа што бил извонредно безбеден и ефективен за сите клинички степени на болеста, со потенцијал да ја намали смртноста за најмалку пет пати.

Но, дали ивермектинот може да биде ефективен и како превентивна терапија? Одговорот стигна пред неколку дена, од најпознатиот регистар на клинички испитувања ClinicalTrials.gov. Имено, завршена е студијата насловена како Prophylactic Ivermectin in COVID-19 Contacts регистрирана во јуни. На сајтот е објавен и прелиминарен извештај во којшто се опишани целите и дизајнот на студијата, како и резултатите со сите статистички параметри. Да ги разгледаме во продолжение.

Носителите на студијата си поставиле за цел да одговорат на следното прашање:

Дали ивермектинот може да спречи симптоматскa болест COVID-19 кај најблиските семејни членови на луѓе што се потврдено позитивни?

Почетниот број на таканаречени индексни пациенти (потврдено позитивни) бил 93, но поради откажувања, на крајот останале 76 позитивни случаи со вкупно 304 блиски семејни контакти (кои живеат во ист дом). По случаен избор, биле поделени во две групи:

Третирана група: 203 возрасни блиски контакти на 52 позитивни случаи;
Нетретирана група: 101 возрасни блиски контакти на 24 позитивни случаи.

Секој член на третираната група добил прва доза ивермектин првиот ден и втора доза ивермектин по 72 часа (3 дена).

Сите испитаници биле следени, и тоа:

• во траење од вкупно 14 дена;
• развој на симптоми (треска, кашлица, болки во грлото, мијалгија, дијареjа, краток здив);
• радиолошка евалуација со компјутерска томографија на граден кош;
• PCR за симптоматските случаи;
• несакани ефекти.

Ги добиле следните резултати:

Во нетретираната група:

• 59 од 101 (58,4%) развиле симптоми;
• 31 лесни, 21 умерени и 7 тешки случаи.

Во третираната група:

• 15 од 203 (7,4%) развиле симптоми;
• 8 лесни, 6 умерени и 1 тежок случај;
• 11 од 203 (5,4%) пријавиле некој од следните симптоми: гадење, дијареја, поспаност, болки во стомакот, слабост.

Заклучок:
Ивермектинот го намалил ризикот за заболување од COVID-19 за околу 8 пати, што претставува редукција од 87%. Несаканите ефекти се појавиле само кај 5% од испитаниците и биле во рамките на дозволеното отстапување, толеранција.

Практично, досегашните клинички испитувања го демонстрираа огромниот потенцијал што ивермектинот го поседува за успешна и ефективна борба против COVID-19, како за лекување, така и за превентивна терапија. Да се потсетиме на едноставното и брзо решение за еквивалентна плацебо контролирана студија ,предложено од проф. Томас Бороди:

• Група А – новоинфицирани луѓе кои би биле третирани со тројната терапија (ивермектин + доксициклин + цинк).
• Група Б – „плацебо“ контролна група составена од сите инфицирани во минатото кои не ја примиле тројната терапија. 

Параметри за евалуација и споредба:

• процент на хоспитализирани од сите инфицирани во двете групи;
• стапка на смртност во двете групи.

Останува да се надеваме дека здравствените власти во целиот свет, вклучително и во нашата држава, ќе покажат поголема заинтересираност за овој широко достапен, безбеден и евтин лек, како и за брза верификација на неговиот потенцијал.