Прилог кон полемиката “Смарагдна плоча” (ЕМИТЕР 11/12 - 2014)

Усвоениот формат на полемиките во рубриката “На граница на науката” не ми дозволува контрареплика во истиот број на ЕМИТЕР, што е фер и сосема во ред. Досегашното акумули-рано искуство од речиси 3 години полемики на разни теми покажа дека немало потреба од контрареплики. Но, во овој случај сепак одлучив да реагирам, со цел да не оставам да висат некои отворени прашања.
Мојот почитуван опонент, г. Спасевски во репликата на мојот текст напиша: “Кога (Филевски) тврди дека на 4 јули 2012 биле објавени првите докази за постоењето на “Хигсовиот бозон”, намерно или не, не наведува дека тогаш е откриен доказ за постоење на честичка слична на Хигсовиот бозон, а тоа е запишано на официјалната страница на Церн:
http://home.web.cern.ch/about/updates/2013/05/birth-higgs-boson “.
Тука г. Спасевски ја прекинува реченицата на најинтересното место и не ги наведува следните две реченици од истиот текст од официјалната страница на ЦЕРН. Еве го целиот текст:
“Во јули 2012, екипите од ATLAS и CMS објавија дека откриле нова честичка со маса околу 125 GeV. Во оваа рана фаза беше употребуван изразот “бозон налик на Хигсов” за да се означи бозон чии карактеристики допрва требаше целосно да се испитаат. Благодарение на врвните перформанси на LHC, во втората половина од 2012 година беа испорачани 4 пати повеќе пода-тоци на 8 TeV, отколку што беа употребени во анализата која доведе до “откритието” (од јули 2012). Вака опремени, експериментите можеа да презентираат нови резултати во март 2013 со доволно податоци новиот бозон да може се нарече Хигсов бозон”.
Значи, CERN на истата страница кажува дека го потврдиле откритието токму на Хигсовиот бо-зон, а не некој друг бозон што е само налик на Хигсовиот.
Мојот опонент ја посочи сензационалистичката интернет-страница http://alchemylab.com/hyper_history.htm како “доказ” дека сум во заблуда околу датирањето на “Смарагдната плоча”, но токму на истиот тој линк пишува: “Најраниот превод што преживеал е... напишан околу 650 година!” Слично, на посочената втора, овојпат научно ориентирана, интернет-страница www.sacred-texts.com/alc/emerald.htm пишува: “(Јулиус) Руска најде друга верзија додадена на Kitab Sirr al-Khaliqa... оваа книга може да била напишана уште во 650 година!” Да потсетам, во врска со датирањето јас напишав: “Текстот “Смарагдна плоча” првпат се појавува во еден дел од арапската книга од 8. век Kitab sirr al-khaliqa... се претпос-тавува дека “Смарагдната плоча” настанала меѓу 6. и 8. век”. Годината 650 што е спомната во обата линка е токму на средината меѓу 6 и 8 век.
Во одличната книга “Tabula Smaragdina”, научникот Julius Ruska претпоставува дека алхемис-киот текст “Смарагдна плоча” е напишан околу 650 година, а не претходно!
Мојот опонент ми препорача да ги прочитам сите 14 верзии на преводи (на англиски) на текстот “Смарагдна плоча” на линкот www.sacred-texts.com/alc/emerald.htm, за да ја најдам верзијата од анонимниот автор што тој ја превел на македонски. Јас и пред неговата препорака ги имав прочитано сите 14 англиски верзии од тој линк. Токму затоа и се чудев која е таа верзија, бидеј-ќи понудениот македонски превод од мојот опонент воопшто не личи на ниту една од тие 14 верзии, а особено сум сигурен дека англиските еквиваленти на нашите зборови “честичка” и “експлозија” не постојат во ниту една од тие верзии – во што секој може да се увери. Бидејќи не постојат зборовите “честичка” и “експлозија”, тогаш како кула од карти се распаѓа конструкци-јата за наводната врска на текстот “Смарагдна плоча” со Хигсовиот бозон и со настанокот Биг Бенг.
На крајот, да одговориме на суштинското прашање: каков придонес му дала алхемијата на чо-вештвото во последниве 350 години? Одговорот е – едно големо НИШТО! Кога тоа ќе го спо-редиме со сето она што хемијата му го дарила на човештвото во истите тие 350 години, претходниот одговор уште повеќе добива на тежина.
Се надевам дека јас и мојот почитуван опонент г. Љупчо Спасевски и понатаму ќе продолжиме да успеваме во нашата заедничка мисија да пронаоѓаме интересни теми и да полемизираме за нив, на задоволство на читателите на ЕМИТЕР.
Владимир Филевски