Почитувани,
По ваша препорака го изработив стабилизираното напојување од бројот 1/2008 (www.emiter.com.mk/poveke.php?napis_id=181), и тоа одлично функционира. Имам мала нејаснотија, за која ми е потребна ваша помош. Мене ми треба излезен напон којшто би се регулирал од 8,5Vdc до 9,5 Vdc (а не од 3 до 30 Vdc). Каква модификација треба да направам врз овој уред за да го добијам бараниот напон?
Со почит,
Игор Димитриевски

За стабилизираниот извор од Емитер 1/2008 да дава излезен напон во опсегот од 8,5 до 9,5V,
потребни се следните измени:
P1=1k
R2=4k8
R3=8k5
R4=10k
R5=10k
Бидејќи P2 и R3 се нестандардни вредности, постојат 3 опции:
1. За R2 и R3 да се употребат тример потенциометри и да се нагодат на потребната вредност.
2. За R2 и R3 да се употреби сериска врска на отпорници со стандардна вредност за да се добие што поточно потребната вредност.
3. Да се употребат најблиските отпорници со стандардна вредност:
R2=4k7
R3=8k2
Притоа ќе се добие опсег на промена на излезниот напон од 8,436V до 9,465V, што е доволно блиску до бараниот опсег.
Формулите за пресметување на излезниот напон при R4=R5 и Uref=7,15V (од даташитот на колото) се:
Umin= 2•Uref•R3/(R3+R2+P1)
Umax=2•Uref•(R3+P1)/(R3+R2+R1)
Денис Галовски

Ви благодарам за одговорот, но сум ви испратил погрешни информации за уредот. Имено, уредот не е од Емитер број 1/2008, туку од 3/2005 ("Стабилизиран извор за напојување за 0-30V/0-3A" – emiter.com .mk/ poveke.php?napis_id=1315). Затоа, повторно ве замолувам да ми кажете каква модификација на ова коло треба да направам.
Се извинувам за мојата ненамерна грешка и се надевам дека во најбрз рок ќе ми помогнете.
Со почит,
Игор Димитриевски

Постојат повеќе опции да се добие посакуваниот напон, но бараат покомплицирани пресметки и промена на повеќе елементи. Опцијата што ја предлагам е наједноставна.
Уредов работи на следниот принцип. На излезот од IC2 се добива референтен напон Ur со вредност од 11,2V. Овој референтен напон се регулира со помош на P1 од 0 до 11,2V и се засилува со IC3 за околу 3 пати, при што се добива излезен напон од 0 до 30V. Проблемот е во тоа што IC3 работи како неинвертирачки засилувач, каде што засилувањето не може да биде помало од единица. Од друга страна, не би го менувал референтниот напон Ur бидејќи истиот се користи и во струјниот ограничувач и тој би претрпел промени. Затоа, најдобро е да се намали засилувањето на IC3 и да се ограничи напонот на P1.
Потребни се следниве промени:
R21 потребно е да се замени со отпорник од 1k, при што ќе добиеме засилување на IC3 од 1,037. Потенциометарот P1 треба да се замени со вредност од 1k, а сериски со P1 да се стават два повеќеобртни тримери – ако сакаме точен опсег од 8,5 до 9,5 волти, односно два фиксни отпорници – доколку се дозволени одредени отстапки. Отпорникот (тримерот) поставен од горната страна на P1 ќе го означиме со Rx, а тој поставен од долната страна со Ry. Вредноста на овие тример потенциометри, односно отпорници, ја определуваме на следниот начин. Прво го мериме напонот Ur на излезот од IC2 (би требало да изнесува 11,2 волти), но во пресметките, потребно е да се земе измерената вредност.
Пресметките се следни:
Umin=Ur•Ry•A/(Rx+Ry+P1)
Umax=Ur•(Ry+P1)•A/(Rx+Ry+P1),
каде што Ur е измерениот референтен напон или може да се земе вредноста 11,2V. A е засилувањето на IC3 и се пресметува како (R21/R15)+1 и за R21=1k изнесува 1,037.
Бидејќи сите променливи ни се познати, освен Rx и Ry, се решава систем од две равенки со две непознати, и се добива Ry=8k5 и Rx=2k1.
Ако се употребат отпорници со точност од 5%, со стандардни вредности 8k2 и 2k2, се добива опсег од 8,2 до 9,37V; а ако се употребат отпорници од 1%, тогаш може да се употребат отпорници од 8k45 и 2k1, па ќе се добие опсег од 8,5V до 9,5V.
Добро е и да се намали засилувањето на високите фреквенции, па за тоа треба да се зголеми вредноста на C8 на 1nF или повеќе.
Денис Галовски