Најпрво поздрав до вас и една голема честитка за досегашното успешно работење. Се надевам ќе продолжите со истото темпо на работа. Почнувам со пофалби: последниот број беше меѓу најдобрите, шемата за генератор на слика беше нешто кое одамна ми фалеше (колку пати при поправка на ТВ сум ставал жица за антена), посебно брат ми се израдува за брошурата WINDOWS 95, како и ESR-метарот кој одамна го барав. Сега би почнал со прашањата:
1. Во бројот 2/98 ја објавивте шемата за дигитален термометар и ме интересира како би можело да му се прошири опсегот, да речеме до 1000 степени целзиусови па и повеќе (1200°C) ако како сонда употребам NiCh_Ni термопар или евентуално да објавите шема со ICL7117.
2. Во биојонизаторот од бројот 3/98 пишува дека треба да се користат феритни лончиња - дали може да употребам друг тип на јадро, на пр. феритна антена, и дали тогаш ќе треба да се смени и бројот на намотки.
3. Во шемата на мелодично ѕвонче од ЕМИТЕР 4/99 се употребува UM3482, меѓутоа во продавниците се продава M3482. Дали колата се идентични меѓу себе?
Гоце Гичевски од Скопје
Голема благодарност за пофалните зборови. Задоволство ни е што ЕМИТЕР ги задоволува Вашите интереси. Еве одговор на поставените прашања.
1. Мерењето температура со термопар во основа воопшто не е едноставно. Се работи за мошне прецизен сензор, кога еднаш ќе ја компензирате закривеноста на карактеристиката која ја поседува термопарот. Во основа отстапувањата од идеалната права се од 2 до 5%, но во некои апликации ова може да е голем проблем. За правилно отчитување на напонот кој го дава термопарот треба да ги компензирате паразитните термопарови кои се јавуваат на споевите. Исто така треба да ја компензирате собната температура на инструментот, бидејќи излезниот напон на термопарот е одраз на температурната разлика помеѓу инструментот и мерното место, и да го нагодите напонскиот офсет за покажувањето на дисплејот да е соодветно на температурата која се мери. Во пракса исполнувањето на сите овие барања одеднаш се манифестира како мошне сложен констукторски проблем, но со употреба на специјализирани интегрирани кола решението може да се поедностави. Овде ќе напоменам дека единствената разлика помеѓу ICL7107CPL и ICL7117CPL е во тоа што второто има и функција да го задржи последното мерење на екранот сè додека има сигнал на изводот посебно наменет за тоа. Заради ова употребата на ова коло воопшто не ни помага во остварувањето на целта. Употребата на второто може само да го направи инструментот пофункционален. Во овој момент сè што можам да Ви ветам е дека во некој од следните броеви ќе објавиме коло за приклучување на термопар, како температурен сензор, на ICL7107CPL. Оваа одлука доаѓа од таму што колото во најмала рака припаѓа на рубриката апликации, односно бара пошироко објаснување и повеќе време за подготовка. Се надевам дека ќе бидете стрпливи за да добиете исцрпен одговор кој ќе ги задоволи потребите на поголем број читатели.
2. Феритна антена или друг феритен материјал не може да се користи во био-јонизаторот. Енергијата која може да се трансформира со таков вид на јадро не е доволна за правилна работа на јонизаторот. Феритното лонче може да пренесе поголемо количество на енерегија заради своите ВФ карактеристики и затвореноста на електромагнетните силови линии, одредено со неговата геометрија и физичка големина.
Со друг тип на јадро навистина ќе се добие некој трансформиран напон, но се разбира дека постои потреба од промена во бројот на намотките. Експериментирањето со такви несоодветни материјали е само изгубено време и не вродува со никаков плод наспроти залудно вложениот труд. Замислете си како би било феритно лонче да користите како антена за АМ подрачје?! Да резимирам – потрудете се да најдете соодветно феритно лонче, само така ќе обезбедите сигурна работа на биојонизаторот од Е3/98.
3. Добро сте забележале дека интегралните кола што сте ги користеле не се исти. Оригиналот е UM3482 (со симбол на глобус), додека M3482 (без никаков симбол) во основа е пинкомпатибилен на претходниот, но бара мала преправка на конструкцијата. Ова го добив со експеримент откако набавив M3482. Проблемот е најверојатно во тактната фреквенција која за поевтиниот M3482 треба да биде доста повисока. За M3482 не се знае ни производителот ниту пак има некои податоци. Во малопродажната мрежа се декларира како UM3482. Целата работа може да се спаси со намалување на вредноста на R6 од 820k на 33k, а P1, P2 да се постават во средна положба.
К. Карпузовски, П. Аврамовски и Д. Јовановски