Почитуван г-дине Блажевски,
Со интерес го прочитав вашиот напис за проектот DTMF/Caller ID декодер и би укажал на некој ситни пропусти а и на добрите работи. Да почнам со ред:
- Во листингот на слика 4 имате направено пропуст бидејќи во текстот се зборува за програмска линија три, десет, дваесет итн. а програмските линии немаат број па заморно е да се бројат за да се види за која програмска линија станува збор. Според старата програмерска пракса линиите требало да се означат со број и тоа 10, 20 ,30 итн. заради прегледност.
- Не знам дали би имало некои пречки во работата на колото ако на напојувањето, по диодите D1-D3, се додаде еден електролит од 47 до 100 µF, така и би се подигнал напонот на напојување на 5V.
- На крајот имате нешто спомнато за проблеми со пренапон, кои во случајов и не се мали знаејќи го квалитетот на телефонските и мрежните инсталации кај нас. Зар тоа не може да се реши со варистор или пак соодветни зенер диоди.
- Мислам дека би можело шемата на слика 3 да се нацрта попрегледно.
- Избраниот порт е многу често во употреба за периферните компјутерски уреди (печатач, скенер ...). Не знам од кои причини не сте го одбрале портот RS 232 кој мислам дека поретко се користи и во тој поглед е попогоден.
- Се надевам дека имате e-mail па би можеле e-mail адресата да ја оставите на крај на текстот заради контакт со читателите и повратна информација за вашите написи. Оваа забелешка важи и за другите автори на текстови. Ако немате e-mail адреса, можете да ја добиете и кај нас, на пример на Plugin (622-379).
Сега за поубавите работи:
Генерално гледано убава работа е тоа што текстот претставува заокружена целина во која сите информации за успешна градба се дадени детално и без закинување, и тоа: блок шема на употребеното коло со добар опис на неговата работа, податок каде специфичните делови може да се набават, детален опис на влезовите и излезите на целиот проект и нивниот начин на работа, информации за оние поамбициозните каде може да дојдат до потребни податоци за понатамошни унапредувања. Како и да е, ова е еден доста корисен уред како и пример за практична употреба на комјутерите и за други намени освен за играње и како машини за пишување.
Се најубаво во новата година и честит Божиќ!
Влатко У. преку e-mail

Вашето писмо е повеќе од интересно и корисно. Контактот на читателите со авторите и редакцијата на Емитер воопшто, не може да наштети никому, бидејќи читателите се тие кои му го покажуваат патот на Емитер. Вашата e-mail порака со внимание ја прочитав и во контекст на неа Ви ги давам следните одговори:
1) Најпрво, се сложувам со вас за пропустот во програмскиот листинг од слика 4. Секако дека би било полесно доколку програмските линии би биле обележани онака како што предлагате. Верувам дека посебна тешкотија била за оние наши читатели, кои допрва ги прават почетните чекори во областа на електрониката и програмирањето. Вашата забелешка со задоволство ја прифаќам за во иднина, бидејќи имам во план да разработувам и други софтверско-хардверски проекти. Сепак би сакал да напоменам дека листингот е пишуван во QBasic (како што е наведено во текстот на проектот), а таму почесто се користат цели имиња за блокови од програмата наместо бројки кој ја означуваат програмската линија. Токму тоа е причината заради која и листингот е даден во таа форма.
2) Воопшто не е проблем доколку после диодите D1, D2 и D3 се додаде електролитски кондензатор. Во проектот тоа не е сторено заради напонските карактеристики на новите серии на ИК MT8870. Нивниот оптимален работен напон е некаде околу 3,3V (како што специфицира производителот), па така напонот обезбеден од паралелниот порт на компјутерот (како што е наведено во проектот) е сосема доволен за работа на самото интегрирано коло. Сакам да споменам дека ова интегрирано коло го користам веќе 7 години и често го имам користено во слични проекти. Кога пред 7 години прв пат го употребив ова ИК ми беше потребно многу повеќе од еден електролитски кондензатор за да го обезбедам потребното напојување, но со денешната верзија, како што кажав, тоа не е случај.
3) Она што на крајот од текстот го имам наведено е сосема оправдано. Најпрво не можеме да знаеме колку еден кондензатор сеуште ги има оние карактеристики кои се напишани на него. Потоа јасно е дека со текот на времето секој кондензатор ги губи своите карактеристики. Се разбира некој побрзо а некој поспоро. Потполно се сложувам со вас дека пренапонската заштита може да се подобри со додавање на диоди. Најдобро е ако може телефонската линија потполно да се оддели од уредот (оптички или индуктивно). Но, причината заради која проектот е направен само со два влезни кондензатора за одвојување е заради фактот дека ваква конфигурација масовно се користи во уредите на мрежата од British Telecom. Тоа го имам сретнато во литература, а како пример го наведува и самиот производител Mitel. Мислам дека ова беше и добар пример за нашите помлади читатели на дело да се уверат што може еден кондензатор.
4) Шемата ја нацртав најдобро што можев со она што ми го овозможуваа оригиналните библиотеки на програмот Protel. Ќе се потрудам во иднина во консултации со радакцијата, шемите да изгледаат подобро иако самиот уредувачки одбор не ми даде забелешки за тоа.
5) Се сложувам дека серискиот RS232 порт е многу малку искористен. Верувам дека постои и голем интерес кај сите оние што се занимаваат со електроника и компјутери, серискиот порт да го искористат на начин како што е искористен и паралелниот порт во овој проект. Решение постои. Причината заради која во овој проект е искористен паралелниот порт е цената на чинењето на уредот. Како што може да се забележи од шемата на уредот, самиот декодер има паралелен излез. Информацијата од тој излез треба претходно да се обработи пред да се прочита на серискиот RS 232 порт. Тоа значи повеќе компоненти и повеќе пари. Постоеше и друга варијанта за изработка на проектот и тоа со PIC коло. Во тој случај визуелниот приказ на информациите ќе беше на некој дисплеј или на PC со користење на RS 232 портот. Но, сепак едноставната примена на паралелниот порт беше клучна во одлучувањето. Со тоа се обезбеди едноставна конструкција и ниска цена на декодерот, а на дел од читателите на ЕМИТЕР им се прикажа едноставноста на употребата на овој порт. Се надевам дека во иднина употребата на серискиот RS 232 порт нема да биде запоставена.
6) E-mail адреса имам и редовно ја користам. Постојат повеќе причини заради кои таа не се наведува (како и моите генералии) и за тоа е веќе пишувано во оваа рубрика. Впрочем тоа е одлука на редакцијата која морам и јас да ги почитувам. Вие не сте првиот, а сигурно не и последниот читател кој сакал да контактира со некој од авторите. Но, ви напоменувам Вам како и на сите читатели на ЕМИТЕР, сите прашања, критики и предлози за авторите слободно да ги доставувате до списанието, а тие сигурно ќе стигнат до оној за кој се наменети и поголемиот дел од нив ќе бидат одговорени на било кој начин. Мислам дека ова мое писмо до Вас е вистинска потврда за тоа. Лично ќе ми претставува големо задоволство доколку во иднина Вие или било кој ми се обрати за помош или дискусија, бидејќи она што се објавува во ЕМИТЕР е наменето за неговите читатели, а не само за да биде објавено.
На крајот би сакал да Ви се заблагодарам што контактиравте со мене, благодарам за пофалните зборови и да знаете дека поптолно се сложувам со вашиот заклучок. Ви посакувам се најдобро во новиот милениум.
Добре Блажевски-Доц