Здраво Емитер,
Јас сакам да го правам електронскиот товар од Емитер 11/09 и 12/09 и не ми е јасно зашто да се модулира струјата што ќе се користи за оптоварување. Мислам дека модулирањето нема да ми биде потребно за понатамошно користење (освен ако не ме убедите во тоа со одговорот зашто е потребно модулирање). Со елиминирање на можноста за модулирање сакам да си ги намалам трошоците за изградба на тој проект и да ги елиминирам осцилаторните кола (цел IC2 и нивните околни делови), што според мене не би требало тоа да влијае на работата на склопот. Но се замислив малку за IC2d, бидејќи тој се користи како напонско следило на напонот што е добиен од P3, па ако IC2d не може да се "извади" од електричната шема тогаш да ги искористам операциските засилувачи од IC2 наместо IC3 за да не купувам уште еден интегралец посебно за напонското следило од P3 (значи ако може да се извади осцилаторот, но IC2d мора да остане тогаш да го заменам IC3 со IC2).
Трета работа што сакам да прашам е за што служи изводот MT1 (на електричната шема) и зашто точката на пинот 14 е посебно затемнета исто како и пинот 11 (што нема никаква ознака) дали тие треба да се премостат или се користат за некое мерење?
Имам ладилник 20x3x10cm (ширина, висина, должина) и сакам тој да го користам за разладување на транзисторите, но бидејќи само тој ми е единствен поголем ладилник сакам да го пресечам на половина (да биде 20x3x5cm) па дали тоа би било доволно за разладување на транзисторите (секако заедно со кулерот)?
И на крај да ви честитам за веб-страницата. Се надевам дека наскоро ќе профункционира и форумот и ќе имаме супер дружење.
Поздрав до вас и се надевам дека наскоро ќе добијам одговор бидејќи проектот го работам како семинарска работа во училиште.
Бојан Јаневски
Уредите што ги објавувам како проекти се изработуваат за нечии потреби и на читателите на ЕМИТЕР ги презентирам овакви какви што се. Отука, не гледам причина поради која би требало да ве убедувам дали самиот уред или некоја некоја негова опција ви е потребна или не. Можете да го изработите онаков каков што е, можете до мила воља да го модифицирате според сопствените потреби, можете да го прифатите само како идеја и сами да дизајнирате уред каков што вам ви треба и да не редам понатаму.
Од петте работни режими што ги нуди електронскиот товар, првите два (RCONST и ICONST) се наменти за тестирање во статички режим на работа на уредот што се тестира, а преостанатите три за тестирање во динамички режим. Имено, повеќето електронски уреди работат со потрошувачи кои во текот на работата ја менуваат својата отпорност односно струја на потрошувачка. Токму затоа потребно е електронскиот товар да ја симулира таа ситуација што се постигнува со соодветна модулација на струјата на оптоварување.
Во режимот на константен отпор (RCONST) интегрираното коло IC2 воопшто не се користи. Ако планирате да го користите само овој режим слободно можете да го исфрлите заедно со сите компоненти што се поврзани на неговите изводи вклучувајќи го и преклопникот S2. Притоа изводите 1 и c на конекторот SOC3 треба кусо да ги споите.
Во режимот на константна струја (ICONST) се користи само IC2d, но како напонско следило. Тоа значи дека и во овој режим интегрираното коло IC2 можете да го исфрлите, а од компонентите што се поврзани на неговите изводи треба да ја задржите само сериската гранка R15-P3-R16. Притоа, за да можете да постигнете иста струја на оптоварување, ќе треба да ги редимензионирате отпорностите во гранката. За да не правите пресметки за спомнатите отпорности можете да го оставите IC2 (кој е евтино коло) за да функционира IC2d, а да не ги вградувате пасивните елементи околу IC2a, IC2b и IC2c бидејќи тие кола не се користат во овој режим. Во овој работен режим не се користи ни сериската врска R14-P2 и на нејзино место ставете кусоспојник. Се разбира, кусоспојникот на конекторот SOC3 сега треба да биде помеѓу изводите 2 и c.
Доколку сакате да ги имате само првите два режима тогаш вградете го IC2, но не ги вградувате пасивните елементи околу IC2a, IC2b и IC2c, а како преклопник S2 вградете единечен преклопник со две положби кој треба да го поврзете со конекторот SOC3.
Во преостанатите три режими на работа интегрираното коло IC2 не може да се исфрли.
Двете лемни точки непосредно над изводите 11 и 14 на интегрираното коло IC2 служат за следење на моменталната вредност на сигналот за модулација на струјата на оптоварување. Тоа е напонски сигнал кој се генерира на излезот на IC2d. "Топлиот" крај на инструментот за следење (осцилоскоп или било кој друг инструмент) треба да се поврзе на мерната точка MT1 (пинот 14 на IC2), а маста од инструментот на масата од уредот (пинот 11 од IC2). Формулата за приближно пресметување на моменталната струја на оптоварување е дадена во првото продолжение на проектот.
Ладилникот кој го имате (поделен на пола) нема да биде доволен за постигнување на максималната моќност од 500W, но веројатно ќе биде доволен за 200-300W, тоа најдобро ќе ви го покажат заштитните кола на уредот.
Георги Ефтимов
Здраво Емитерци!
Би сакал да ве прашам нешто. Сакам да ја најдам деклинацијата на Сонцето за Прилеп. Значи, ме интересира аголот што Сонцето го зафаќа со површината од град Прилеп преку цела година, односно во јануари под која деклинација (агол) е Сонцето во однос на површината од град Прилеп, во февруари под која деклинација (агол) е Сонцето во однос на површината од град Прилеп итн.
Зоран Јанкулоски
Претпоставувам дека овие податоци ви се потребни заради правилна монтажа на сончеви колектори? Ако е така, тогаш доволно е колекторите да бидат поставени под агол кој е еднаков на географската ширина на местото каде се наоѓа куќата. Ова правило како и многу други податоци во врска со искористувањето на сончевата енергија можете да најдете во претходните броеви на Емитер (на пример, 7-8/03, 9/03, 10/03, 6/07, 7-8/07, 1/09...).
Слободан Таневски
Здраво Емитер!
Податоците за деклинацијата на Сонцето не ми се потребни за монтажа на соларни колектори. Податокот дека таквите колектори се монтираат под агол ист со географската широчина ми е добро познат, бидејќи тоа го имам читано од Емитер и го запамтив. Но, мене ми треба мааалку попрецизно позиционирање. Телото што ќе го придвижувам да го следи движењето на Сонцето во дискретни чекори (иако Сонцето се движи континуирано) - како што се менува позицијата на Сонцето, така и телото што ќе го користам да ја следи позицијата на Сонцето. Заради тоа ми требаат аглите, за чекорно придвижување на телото што ќе го движам. При тоа не е неопходна голема прецизност – дозволена е толеранција од 2 или 3 степени.
Јас на интернет најдов една табела со деклинации на Сонцето, Ви ја праќам во прилог, но мислам дека таа важи за екваторот и не знам дали тие агли важат и за географската широчина на која се наоѓа Прилеп. Ако не важат, дали може да се коригираат некако? На интернет најдов програми кои можат да ја пресметаат деклинацијата, на Сонцето за дадена географска ширина, но не знам да ги пополнам сите параметри за програмата да ми пресмета. Па ако можете да ми кажете кои се деклинациите за Сонцето над Прилеп, би било убаво од Вас.
Зоран Јанкулоски
Со оглед дека се толерира грешка до 2 степена, може да ја употребите приложената табела со малку дополнителна математика.
Да бидеме јасни, табелата ја содржи деклинацијата (оддалеченоста) на Сонцето во однос на небесниот екватор за конкретен датум, за конкретен момент (час, минута). Меѓутоа, вас не ве интересира оддалеченоста на Сонцето од небесниот екватор, туку оддалеченоста (висината) на Сонцето во однос на хоризонтот во Прилеп. Таа вредност не само што е променлива во текот на годината, променлива е и во текот на 24 часа.
Но, ако ве интересира максималната висина на Сонцето над хоризонтот (на југ) за Прилеп за конкретниот ден, неа можете да ја пресметате со следнава формула:
90 - 41,3 + X = Y
Y = максималната висина на Сонцето над хоризонтот (на југ) за Прилеп за конкретниот ден
X = вредност од табелата за конкретниот ден
41,3 = северна географска ширина на Прилеп
Васко Цацаноски
За да дадеме прецизен одговор што ќе доведе до наједноставно практично решавање на проблемот, прашањето треба да биде прецизно и да содржи доволно податоци, што овде не е случај. Наједноставно ќе беше да ни кажете какво е тоа тело што треба да го следи Сонцето (колку е тешко, колкави димензии има?) и каква функција треба да врши (можеби нема потреба од прецизност од 3 степени?!), па ќе се потрудевме да најдеме најсоодветно решение. Вака како што е поставено прашањето, движењето на тоа мистериозно тело треба истовремено активно да се врши по две оски (азимутална монтажа) – за да го следи Сонцето со прецизност од 2 – 3 степени, што е покомплицирано да се постигне, особено ако тоа тело е тешко и гломазно.
Најдобро и наједноставно решение е да се употреби екваторијална монтажа – како кај сателитските антени или телескопите (видете во текстот "Монтажа на телескопи" во ЕМИТЕР 6/2004). Тогаш следењето на Сонцето во текот на десетина дена може многу прецизно да се врши со вртење на само една оска, и тоа континуирано – со обично синхроно моторче, без никаква дополнителна електроника (или, може и скоковито – со какво било моторче, но тогаш е неопходна придружна електроника). Дури по истекот на десетина дена (во зависност од потребната прецизност) може да се коригира деклинацијата, рачно или автоматски (електронски). Ако се одлучите за екваторијална монтажа, воопшто не ви се потребни податоци за деклинација на Сонцето – едноставно насочете го телото (уредот) кон Сонцето и вклучете го моторчето. Претходно, се разбира, треба прецизно да се насочи поларната оска кон северниот небесен пол – но тоа се прави само еднаш.
Владимир Филевски
Автоматизација на следењето е можна со употреба на азимутална монтажа и додавање на фотосензор со релативно едноставен електронски контролер кој ќе ги командува двете моторчиња.
Слободан Таневски
Здраво.
Дали имате објавено или можете да ми испратите некоја шема за мек старт на трифазен асинхрон мотор заедно со вредностите на елементите и објаснување на принципот на работа на електричното коло?
Драганчо Стоиловски
Во ЕМИТЕР 10 и 11/2008 е објавен проект за самоградба на коло за мек старт на монофазни AC мотори. Ова коло не може да обезбеди мек старт за трифазен мотор. Големите трифазни мотори се упуштаат меко преку трифазни пригушници, мотани на затворено јадро со три столба на кое има намотки низ кои се пушта DC струја. Во моментот на пуштање на моторот низ DC намотките не се пушта струја. Секоја пригушница внесува сериска индуктивност на секоја намотка на моторот. Така AC струјата низ моторот не е толку голема на стартот. Од овој момент се зголемува DC струјата низ DC намотките па така јадрата се носат во заситување со што нивната индуктивност се намалува (стануваат обични калеми со воздушно јадро) и не внесуваат сериска индуктивност на намотките на мотоорот.
Кирил Крстевски