Емитер 2/1998.
Нарачајте го овој број или најавете се за да ја прочитате целата статија.
До пред неколку години постоеше потсмешливо тврдење дека дигиталното аудио претставува празна лага сè додека да се појави дигиталниот микрофон. Без оглед на сè, најголемиот натпревар во аудиото се состоеше во тоа кој ќе успее да ја вметне дигитализацијата што поблизу кон почетокот на каналот, односно кон појдовниот извор на сигналот. Со постојната верба во дигиталното (за што може да се расправа) следува дека до неодамна кревкото аналогно аудио е претворено во робустни податоци, што ни ги даде микрофонските засилувачи со дигитални излези, дизајнирани за да можат се сместат токму до микрофоните и да се нагодуваат далечински. Единственото место што остана за овој пробив е самиот микрофон и тоа е она што BEYERDYNAMIC го прави за прв пат; микрофонот MCD 100 не е повеќе дигитален отколку што е тоа MC 834 на кого овој и почива, со таа разлика што овој ги содржи сите потребни степени за да го прими дигиталното во своето куќиште.
Ова е само дел од статијата која во целост е објавена во Емитер 2/1998. Нарачајте го овој број за да ја прочитате целата статија, а ако веќе го имате купено електронското издание најавете се за да го прочитате.