Квалитет на ДВД снимките

Почитувани,
Јас сум ваш редовен читател и голем љубител на филмот. Сум забележал дека на DVD некои филмови се на еден двослоен диск од 9,5GB, други на еднослоен диск од 4,7GB, а има и по два-три филма на еден еднослоен диск од 4,7GB. Знам дека тоа е можно поради различен квалитет на снимката, но ме интересираат техничките детали за тоа колку различни стандарди на DVD-снимки постојат во поглед на форматот и квалитетот на видеото и звукот. Со тоа ќе знам што точно купувам кога во иднина ќе купувам DVD. Се надевам дека наскоро ќе ми одговорите или ќе објавите поширок напис за тоа.
Однапред благодарам,
Митко Тодоровски

На почеток една мала корекција. Двослоен диск (DVD-9) е со капацитет од 8,54 GB (7.950.000 Bytes). Капацитет од 9,4 GB (8.740.000 Bytes) имаат двостраните дискови (DVD-10). Разликата е во тоа што кај двослојниот записот е само од едната страна на дискот, меѓутоа на две нивоа (слоја). Кај двостраниот, записот може да биде и од двете страни на дискот (на овој диск нема лице и опачина, т.е. простор за отпечатување на етиката за производот). Со комбинација на двослоен и двостран диск (DVD-18) може да се дојде до максимален капацитет од 17,08 GB (15.900.000 Bytes).
Што се однесува до стандардот за квалитетот на снимката, такво нешто не постои, туку најчесто според расположливиот простор на дискот и должината на филмот се дефинира со која брзина на проток (bit-rate) ќе се кодира снимката. Обично кога се снима во MPEG-2 форматот (што е стандард за DVD) се оди со брзини од околу 6 Mbit/s. Ако се оди со брзини под 4,5 Mbit/s, кај некои брзодвижечки сцени ќе се појави ефект на пикселизација. Максималната брзина на битски проток е 9,8 Mbit/s.
За сместување на 2 или повеќе класични филмови (со траење од околу 100 мин. и да не се анимирани филмови) на еден стандарден DVD (едностран, еднослоен) не може да стане збор, ако се употребува MPEG-2 компресијата. Ваква ситуација е можна само ако се употребува постарата MPEG-1 компресија (проток од 1,856 Mbit/s) или понапредните компресиони техники, како што се MPEG-4 (AVC) или VC-1 (Windows Media Video). MPEG-1 е веќе многу застарена технологија кај која многу често е видлива пикселизацијата, додека понапредните технологии можат да понудат солиден квалитет на сликата и звукот. Поширок напис на оваа тема ќе објавиме во некој следен број на ЕМИТЕР.
Дарко Мајстороски