Новите алатки и вештачката интелигенција ја доведоа академската заедница во ситуација која до пред некое време не можеше ниту да се замисли. Од една страна, вештачката интелигенција дава огромни можности, а од друга страна огромен простор за злоупотреба. Турнитин е една од најефикасните алатки за откривање плагијат, копирани делови од текст или цитати од други луѓе. Како вештачката интелигенција да стане добар слуга, а не лош шеф?
Професорот Петар Кочовиќ, експерт во оваа област, објасни дека софтверот Trnitin не е нова работа ниту нов производ. Тој беше издигнат на повисоко ниво само во текот на минатата година. И порано, додека немаше алатки засновани на вештачка интелигенција, научната заедница ја проверуваше автентичноста на трудовите за плагијат и правилно цитирање на други трудови.
„Програмата работи на неколку светски јазици, исто така има огромна база на податоци која работи со вметнување текстови на одреден јазик во програмата, базата. Креираме труд, потоа проверуваме дали има плагијат, воведуваме референции и програмата ни кажува што е копирано“, истакна професорот.
Тој наведува дека во академската заедница при пишувањето книги се дозволува најмногу 4% плагијат. Кога три збора ќе се најдат заедно во иста низа, тоа се смета за плагијат.
„Имаме можност да побараме од програмата да го сумира во триста зборови сето она што ни го објаснил детално, а тоа е голема предност. Од друга страна, злоупотребата е што студентите подметнуваат труд до професорите, но јас го поминувам секој од нив преку софтверот, со цел да се утврди нивото на плагијат. Има и програма наречена Халуцинација, кога системот почнува да ни дава одговори кои немаат врска со животот, софтверот халуцинира и дава неточни информации, како и референции“, вели Кочовиќ.
Тој истакнува дека е важно сега да се преориентираме на креативната нота на пишување трудови. Тој ги советува своите студенти да користат Chat GPT, како и креативноста во пишувањето трудови и да размислуваат со свои глави.
„Софтверот се занимава со дигитална форензика, кога се работи за транскрибирани трудови и тоа е првиот предуслов за оценување на студентските трудови. Инаку, никаде во светот нема законска регулатива за плагијат, сето тоа се сведува на проценти и извори од кои доаѓа плагијатот“, вели професорот Кочовиќ.
Тој посочува дека не е сè до студентите, туку дека и професорите треба на студентите да им дадат интересни теми. Американците на генерации студенти им даваат иста тема, а тие се препишуваат едни од други, бидејќи има теми кои се интересни и претставуваат тест.
„Вештачката интелигенција може да ни помогне да забрзаме многу работи, но има уште еден дел од приказната. Порано баравме податоци прашувајќи го Google, но овие нови јазични модели засновани на референци сега го исфрлаат терминот за пребарување. Сето ова во иднина ќе се усоврши, но факт е дека нема плагијат. Важно е дека креативноста, кога зборуваме за студенти, доаѓа од професорите“, заклучува професорот Петар Кочовиќ.