За жал, уште еднаш треба да се соочиме со тоа колку климатските промени може да имаат сериозни последици врз животот на човекот. Едно истражување во фокус го става недостигот на вода што може го погоди над 80% од обработливото земјиште на планетата – драматичен факт што станува реалност! Студијата започна со испитување на сегашните и идните потреби за вода неопходни за глобалното земјоделство, со цел да се утврди количината на потребна вода за оваа намена во 2050 година. Трудот ја утврди количината вода што ќе биде потребна за наводнување, притоа земајќи го предвид зголемувањето на побарувачката за земјоделски производи со растот на населението, и достапноста на водата – онаа од астмосферските врнежи (сина вода) и онаа присутна во подземјето (зелена вода).

Накратко, студијата покажува дека 80% од сите обработеливи површини во светот ќе се соочат со недостиг на вода. Во текот на изминатите 100 години, побарувачката за вода порасна двапати побрзо од растот на човечката популација, а тоа веќе создаде сериозни проблеми, особено во областите погодени од суша, како што е западниот дел на Соединетите американски држави, на пример, којшто со вода се снабдува воглавно од сливот на реката Колорадо. Во конкретниот случај, САД напорно работат на оптимизација на искористувањето на водата од езерото Пауел, формирано со изградбата на браната Глен Кањон, на реката Колорадо, но нема сомнежи дека дождот е неопходен за да се ублажи недостигот на вода во сушните региони... во спротивност единствено решение ќе биде да се напуштат тие области.

Главниот воден ресурс за земјоделството е таканаречената зелена вода, онаа што се акумулира во подземјето и се користи за наводнување, а чијашто количина е директно поврзана со количината на атмосферскиот талог (водата што паѓа од небото) во текот на една деценија. Според истражувачите, климатските промени ќе доведат до нагло намалување на подземните води во следните неколку години, што значи дека е многу мала веројатноста за да се одржи обемот на производство на земјоделски култури потребни за растечката светска популација.

Според научниците, оваа студијата за првпата нуди целосна слика за водата достапна за земјоделството. Поголемиот дел од претходните глобални истражувања ги земаа предвид само атмосферските врнежи, не водејќи сметка за подземните води и резервоари. Недостигот на вода достапна за потребите на земјоделството е нешто што мора да нè натера длабоко да размислиме. Според научниците, за да се надмине или за барем да се ублажи ефектот од оваа состојба ќе биде неопходно да се размислува глобално – надвор од наметнатите економски и политички граници, и да се искористи земјиштето во сите областите за кои се очекува пораст на ресурсот на водата. Така, на пример, зголемувањето на обемот на посеви во регионот на северна Кина би можел да го компензира намалувањето на приносите од другите, сушни области, како на пример веќе споменатиот регион во САД.