Научниците од Лабораторијата за компјутерски науки и вештачка интелигенција и лабораторијата за одржливи урбани решенија Senseable City Laboratory при МИТ (MIT, CSAIL), заедно со Амстердамскиот институт за напредни урбани решенија (АМС) во Холандија, го презентираа последниот проект од нивната самонавигациска трилогија – целосно автономно роботско кајче, во природна големина, коешто е подготвено за употреба во каналите на Амстердам.
Првите прототипови на ова “робокајче” (Roboat) се тестирани во базенот на МИТ кон крајот на 2015 година. Минатата година беше претставен модел изработен со димензии скалирани за 50%. Моделот беше долг 2 метри и демонстрираше солидна навигациска вештина која, секако, сè уште имаше багови за поправка.
Оваа година беа лансирани две робокајчиња во природна големина. Со ова беше докажано дека концептот функционира. Во пловилата може удобно да се сместат и пренесат до пет лица, но тие може да се користат и за собирање отпад, за достава на стоки или, пак, за други on-demand потреби.
Roboat изгледа мошне футуристички – со елегантна комбинација од црна и сива боја, две седишта свртени едно наспроти друго, портокалови букви од страните со кои се испишани имињата на производителите и карактеристиките на моделот. Робокајчето, кое работи на електрична енергија, се напојува од батерија со големина на помал куфер, која овозможува до 10 часа работа и има можност за безжично полнење.
За брзо движење на робокајчето низ метежот на амстердамските канали потребен е прецизен спој на соодветна навигација, препознавање и софтвер за управување. Со помош на вградениот GPS, чамецот автономно одлучува за безбедна рута од точка А до точка Б, додека континуирано ја скенира околината за да избегне судир со други објекти, како што се мостовите, столбовите и другите чамци.
За да се овозможи автономно одредување на патеката која е слободна и да се избегне судирање со други објекти, Roboat користи лидар и голем број камери што овозможуваат приказ на околината од 360 степени. Оваа “мрежа” од сензори се нарекува “перцепциски комплет“ и му овозможува на Roboat да ја препознае својата околина. Кога со сензорите ќе биде забележан претходно невиден објект, како кану, на пример, алгоритмот го означува објектот како “непознат“. Подоцна, кога тимот ги прегледува податоците собрани од тој ден, објектот се избира рачно и може да му се додаде назнака „кану“.
Контролните алгоритми – слични со оние на автономните автомобили – функционираат налик на кормилар кој им издава наредби на веслачите во чамецот, со преведување на зададената патека во инструкции кон пропелерите со кои се движи бродот.
Mеханизамот за врзување на Roboat е уште поимпресивен. Кога ќе ги детектираат специфичните QR кодови, малите камери од бротчето го водат до соодветното место за врзување во пристаништето, или до некој друг чамец. Системот му овозможува на Roboat да се поврзе со други чамци и со соодветното пристанишно место, да формира привремени мостови за да го олесни сообраќајот, како и пловечки сцени и плоштади.
Дизајнерски Roboat е мошне прилагодлив. Тимот создаде универзален дизајн на “трупот“ на чамецот. Додека обичните чамци имаат уникатни трупови, дизајнирани за специфични цели, Roboat има универзален дизајн на трупот каде основата е иста, но горната палуба може да се измени во зависност од употребата.
Следниот чекор за Roboat е тест за “снаоѓање” во секојдневни градски услови во живо, на лице место во реална средина.
Претходните верзии на Roboat беа претставени на Меѓународната конференција на IEEE за роботика и автоматизација. Робокајчето ќе биде јавно спуштено во водите на Амстердам денес, на 28 октомври.