Почитувани, Во минатиот број на Емитер (ноември 2011) под наслов "Макинова 2011 го допре дното" авторот на написот изјавува огромна зачуденост како може едно перпетуум-мобиле да добие Сребрена плакета на Макинова 2011, бидејќи според ноговите сознанија такво нешто не е можно. Како автор на Генераторот на слободна енергија, чувствувам за потреба да им објаснам на читателите за што се работи, па тие самите нека одлучат дали е тоа можно или не. Точно е дека генераторот треба да дава поголема енергија отколку што е вложено, но треба да се има предвид дека главниот дел на генераторот, кој е еден кружен диск, притоа ќе ја намали својата енергија/маса. Со други зборови станува збор за претворање на масата во енергија, односно од еден вид на енергија во друг. Се работи за маханички ефект, така што намалувањето на масата не значи намалување на бројот на атоми или молекули на дискот, туку целиот диск ќе има намалена енергија. Имено, според квантната теорија енергијата е пропорционална со фреквенцијата, па во таа смисла и намалувањето на фреквенцијата доведува до помала енергија односно маса на дискот. Според тоа не станува збор за нарушување на законот за запазување на енергијата, вклучувајќи ја и масата како еден вид енергија. Да напоменам и тоа дека вакво претворање на маса во енергија не е ново. При хемиските процеси доаѓа до таков феномен, а промената на масата притоа е занемарлива. Втор пример на такво претворање се нуклеарните реакции, каде уште подрастично доаѓа до промена на хемискиот состав. Генераторот на слободна енергија предложен на Макинова 2011 ја има таа предност што не доаѓа до никаква промена во хемискиот состав и постапката може да се повтори практично неограничен број пати. По стотици или илјади години може да се констатира намалување на масата на дискот или поопшто промена на неговите физички својства. Механичкиот ефект кој е искористен во овој генератор е нобјаснив со помош на нашиот упростен модел на просторот, туку е најпрво теоретски предвиден со пософистициран пристап кон поимот за простор. Потоа тој механички ефект како феномен е констатиран и експериментално (во домашни услови), а снимка од експериментот е презентирана на Макинова 2011.

Костадин Тренчевски, автор на "Генераторот на слободна енергија" на Макинова 2011

Почитуван г. Тренчевски, Мојата критика во споменатиот текст се однесува на политиката на МАКИНОВА, а не на Вас. Во мојот текст воопшто не е спомнато Вашето име, ниту називот на Вашиот уред. Што се однесува до Вашите објаснувања, тие воопшто не држат! Вашата аналогија со хемиските или нуклеарните процеси не е точна, затоа што хемискиот состав на Вашиот диск не претрпува никаква промена! Понатаму, спомнувате некаква промена на фреквенцијата, но не ми е јасно на што се однесува – материјален објект (диск) нема некаква "сопствена фреквенција", освен ако не мислите на сопствената температура на дискот, која зрачи како топлотен (инфрацрвен) електромагнетен бран со одредена фреквенција. Но промената на таа фреквенција би значела дека температурата на дискот се променила, а тоа сигурно не се случува со Вашиот диск! Вашето теоретско објаснување од кое го извлекувате принципот на работа на "Генераторот на слободна енергија" е само теорија која допрва треба да се докаже, а овде зборуваме за практични, лесно опипливи физички ефекти. Ефектот кој беше презентиран на МАКИНОВА 2011 со видеоснимка (од експериментот) многу лесно може да се објасни со други, обични и сосема прозаични причини. Освен тоа, ефектот и силата кои произлегуваат од Вашата теорија досега не се забележани во севкупната историја на машинството, а барем таму има безброј примери на кои тоа би се покажало – целото машинство, со сите свои гранки, почива на ротациони дискови кои забрзуваат и успоруваат. Можеби не сте знаеле, но во машинството детално се испитуваат дури и најмалите сили кои се појавуваат кај машините – особено оние со мегаватна моќност (!), па така запчаниците и лежиштата се анализираат под електронски микроскоп (!) и се бараат и најмалите траги на абразија која доаѓа од непредвидени сили (аксијални и радијални сили, нецентрираност, вибрации,...). Таква сила каква што Вие ја опишувате, до сега не е забележана ниту кај машини со мегаватна моќност, а според Вашата теорија таа сила би била значаен дел од таа мегаватна моќност, во текот на забрзување и успорување на дискот. Такви моќни сили би предизвикале кршење на лежишта, осовини и запчаници, а такво нешто досега не е забележано! Вашето клучно објаснување е дека енергијата што ја генерира Вашиот "Генератор на слободна енергија" доаѓа од намалувањето на масата на дискот. Неточноста на овој Ваш став ќе го докажам со следново: Ако "вишокот" на енергија доаѓа од намалувањето на масата на Вашиот диск (според формулата E=mc2), тогаш тоа намалување на масата може да произлезе само> од овие две причини: 1. Се намалил бројот на атомите (молекулите) од материјалот од дискот; 2. Бројот на атоми (молекули) од дискот останал ист, а им се намалила нивната маса. Иако не е сосема јасно кажано од Ваша страна, мислам дека и Вие сметате дека причината под број 1 не е валидна, но сепак да прецизирам: објаснувањето под број 1 не држи, затоа што тоа би значело дека некои атоми (молекули) од дискот ќе исчезнат – претворајќи се во механичка (!?) енергија! Настрана тоа што такво спонтано исчезнување атоми досега не е забележано во историјата на физиката или хемијата, проблемот е во следново: кој и како (по кое правило?) одлучува кои атоми од дискот ќе останат, а кои ќе исчезнат – претворајќи ги во енергија? Во недостаток на каков било физички закон што би го објаснил тоа, на памет ми доаѓа само еден можен одговор – Бог, по само нему сфатливо правило. Но за несреќа – јас сум атеист! Објаснувањето под број 2 е во спротивност со сите физички закони и со сите експериментални набљудувања, кои докажуваат дека масата на атомот (од одреден изотоп - елемент) е константа! На пример, масата на атомот на железо (од кој е изработен дискот) е непроменлива – не постојат различни маси на атом од железо (зборуваме за еден ист изотоп)! Ако масата на некој атом се променила, тоа би значело дека се променила масата на неговите протони или неутрони или електрони (или траекторијата на нивните орбити), а такво нешто досега не е забележано – масата на протонот или неутронот е физичка константа (при константна брзина)! На крај, да потсетам на едно мудра тактика на сите патентни заводи во светот: ако некој се обиде да патентира перпетуум-мобиле, патентниот завод бара од пронаоѓачот прво да демонстрира практично изработен, функционален прототип! Нема потреба да кажам, но сепак еве – досега во целиот свет не е доделен ниту еден патент за перпетуум-мобиле, затоа што, погодувате, никој досега не прикажал перептуум-мобиле што функционира! Но некои се досетиле, па во патентните пријави воопшто не го споменуваат зборот "перпетуум-мобиле", туку "генератор на енергија". Тоа всушност е исто, но сепак без проблеми проаѓа кај патентите заводи. Но не и кај мене – јас и понатаму барам да ми се демонстрира прототип на "генератор на (слободна) енергија", кој навистина ќе функционира и ќе заврши некоја корисна работа! На пример, да генерира доволно енергија да ми свари еден чај (кафе не пијам), или да генерира доволно енергија за автомобилот да ме однесе до Охрид (или барем до Велес). Додека не се случи тоа, јас сум во право, а Вие – не! Hic Rhodus, hic salta!

Владимир Филевски